در سطح پایینی استخوان گیجگاهی و دقیقا در پشت مفصل فک زائده ای استخوانی به نام استایلوئید وجود دارد. از این زائده یک لیگامنت به استخوان هایوئید (که روی گردن دقیقا بالای برجستگی تیروئید قرار دارد) متصل می شود.استخوان هایوئید:
در تصویر زیر این لیگامنت از سمت داخلی استخوان فک پایینی عبور کرده است:
در صورت ملتهب یا استخوانی شدن محل اتصال این لیگامنت به استخوان هایوئید باعث بیماری دردناکی به نام سندروم هایوئید می شود. تندینیتیس (التهاب تندون ها که عضلات را به استخوان ها متصل می کنند) عضلات متصل به این استخوان نیز معمولا همراه با این بیماری وجود دارد. سندورم هایوئید می تواند همراه با سندورم ایگل وجود داشته باشد. درد این بیماری تیز بوده و با حرکت دادن دهان و گردن یا قورت دادن آب و غذا اتفاق می افتد. همچنین، معمولا با درد ارجاعی به گوش سمت آسیب دیده همراه است. بعضی بیماران ممکن است در حنجره خود وجود شیئی خارجی را احساس کنند که به دلیل عدم انعطاف و بزرگی بیش از حد لیگامنت استایلوهایوئید است.
درمان:
تزریقات عموما به دو روش لندمارک و با استفاده از دستگاه سونوگرافی انجام می شوند. در روش لندمارک پزشک با توجه به آناتومی سطحی بیمار ساختار های داخلی بدن را مشخص می کند. این روش به دلیل عدم اطلاع قطعی پزشک از محل ساختارهای داخلی بدن از دقت بالایی برخوردار نیست.این تزریق به همراه بی هوشی موضعی هم به عنوان درمان و هم به عنوان روش تشخیصی استفاده می شود.
تزریق با کمک دستگاه سونوگرافی:
این روش که در کلینیک فوق تخصصی دردشناسی پروفسور سیروس مومن زاده انجام می شود بالاترین دقت را در میان روش های تزریق دارد زیرا برای شناسایی ساختار های داخلی بدن از دستگاه سونوگرافی استفاده می شود. این روش امکان تزریق موثرتر و عوارض جانبی کمتر را به ما می دهد.
عواض جانبی:
از اطراف محل تزریق سیاهرگهای بسیاری از جمله سیاهرگ اصلی گردن عبور می کند و خطر تزریق داخل آن ها وجود دارد. اما به دلیل استفاده از دستگاه سونوگرافی و دید پزشک به ساختار های داخلی به ندرت اتفاق می افتد. بدیهی است که به دلیل ورود سوزن بیمار پس از تزریق افزایش درد خواهد داشت. اما این درد و درد اصلی بیماری پس از مدتی از بین می رود.