مقدمه:
بورس ها تشکیل شده اند از کیسه های ساینوویال (مفصلی)که هدفشان اجازه دادن به کشیده شدن و حرکت عضلات و تاندون ها از روی یکدیگر در نواحی که حرکت مکرر انجام میشود،است.این کیسه های ساینوویال به وسیله غشای ساینوویال پوشانده شده اند که حاوی شبکه ای از رگهای خونی اند که مایع ساینووسال را ترشح می کنند. به اتهاب بورس، بورسیتیس می گویند.
تندون ها طناب هایی از جنس بافت پیوندی هستند که عضلات را به استخوان ها متصل می کنند و باعث حرکت مفاصل می شوند. تندون پرونئال، تندون مشترک دو عضله در پشت ساق پا است که به سمت خارجی استخوان های کف پا متصل می شوند و مچ پا را باز می کنند.
این تندون مساعد ابتلا به تندینیتیس (التهاب تندون) است. ممکن است این تندون در اثر حرکات تکرار شونده دچار میکروترما (آسیب فیزیکی در سطح میکروسکوپی) شود که به دلیل خون رسانی ذاتی کم آن، به سختی خوب می شود. پیچ خوردن مچ چا در هنگام دویدن مهم ترین عامل آسیب حاد به این تندون است. تندینیتیس پرونئال اغلب با بورسیتیس یورس های مچ پا وجود دارد که باعث درد اضافه و ناکارآمدی مفصل می شود. اگر التهاب ادامه پیدا کند می تواند مجر به رسوب کلسیم در تندون و غلاف دور آن شود که درمان را مشکل تر می کند. ادامه التهاب در نهایت باعث پارگی کامل تندون می شود.
پارگی کامل تندون پرونئال:
تندینیتیس پرونئال اغلب حاد بوده و به دلیل استفاده نادرست یا بیش از حد از مچ پا اتفاق می افتد. فاکتور های تشدید کنند شامل پیچ خوردن مچ پا در هنگام دویدن یا ورزش هایی مانند تنیس و ... می شوند. همچنین کشیدن نادرست این تندون در گرم کردن قبل از ورزش می تواند باعث تندیتیس و پارگی کامل آن شود. درد دائمی بوده و در پشت مچ پا احساس می شود. به هم خوردن خواب توسط درد بسیار شایع است. خم کردن کف پا به سمت پای دیگر درد را افزایش می دهد و ممکن است در مسیر برگشت مفصل به جای خود فرد احساس خش خش کند. همانطور که پیشتر گفته شد، ادامه التهاب ممکن است در نهایت باعث پارگی کامل تندون در هنگام وارد شدن فشار یا در هنگام تزریق، شود.
تشخیص:
انجام رادیوگرافی برای تمام بیماران با در مچ پا الزامی است.
تصویر رادیوگرافی:
بر اساس شرح حال بیمار، آزمایشات تکمیلی مانند شمارش کامل سلول های خونی نیز انجام می شود. در صورت شک پزشک به پارگی کامل تندون، کشیدگی آن یا ناپایداری مفصل، MRI و/یا تصویربرداری سونوگرافی انجام می شود. اسکن استخوان برای تشخیص شکستگی های فشار در مقیاس میکروسکوپی که در رادیوگرافی دیده نشده اند، مفید است.
تصویر MRI:
روش های درمان:
روش های مختلفی از جمله درمان های دارویی، فیزیوتراپی و ... وجود دارد اما در بین تمام این روش ها، روش تزریق داخل تندون موثرترین و سریع ترین روش درمان بیماری است.
تزریقات داخل تندون عموما به دو صورت انجام می شوند. روش اول استفاده از لندمارک (مشخصات) های سطحی بدن برای پیدا کردن محل تزریق است و روش دوم استفاده از سونوگرافی. در روش لندمارک به دلیل نداشتن دید و آگاهی کامل از جزئیات داخل بدن امکان خطا و عوارض جانبی بالا می باشد که این مشکلات با استفاده از روش سونوگرافی به راحتی حل می شوند.
تزریق با کمک دستگاه سونوگرافی:
این روش که در کلینیک فوق تخصصی دردشناسی پروفسور سیروس مومن زاده انجام می شود بالاترین دقت را در میان روش های تزریق دارد زیرا برای شناسایی ساختار های داخلی بدن از دستگاه سونوگرافی استفاده می شود. این روش امکان تزریق موثرتر و عوارض جانبی کمتر را به ما می دهد.
بیمار به حالت خوابیده به پهلو قرار می گیرد، به گونه ای که پای مبتلا در سمت بالا قرار بگیرد. پای سالم کاملا جمع می شود و یه حوله زیر مچ مبتلا قرار می گیرد. سپس با استفاده از دستگاه سونوگرافی محل تندون و ساختار های اطراف به دقت مشخص می شود و پس از آن تزریق انجام می گیرد.
تصویر سونوگرافی:
نحوه قرارگیری بیمار:
محل قرارگیری پروب سونوگرافی:
انجام تزریق:
عوارض جانبی:
شایع ترین عارضه این تزریق عفونت است که با روش های تزریق مناسب به ندرت بروز می کند. احتمال پارگی تندون به دلیل ورود سوزن همیشه وجود دارد و پزشک برای کاهش ریسک تزریق را به آرامی انجام می دهد و در صورت مقاوت تندون در برابر تزریق، تزریق متوقف می شود. حدود 25% از بیماران بعد از تزریق افزایش درد خواهند داشت که به دلیل ورود سوزن است. این درد بعد از مدتی فروکش می کند و مفصل عملکرد طبیعی اش را پیدا می کند.