عضله چهارسر در جلوی ران قرار دارد و مسئول باز کردن زانو است، تندون (طنابی از جنس یافت فیبری که عضله را به استخوان وصل می کند و باعث حرکت آن می شود) پایینی این عضله ابتدا به استخوان کشکک و سپس یه وسیله تندون کشکک به استخوان های ساق پا متصل متصل می شود.به دلیل استفاده بیش از حد از این عضله، تمرینات نادرست ورزشی روی سطوح سخت و آسیب مستقیم فیزیکی امکان صدمه دیدن این تندون وجود دارد. درد ممکن است در یکی از زانو ها یا هر دو زانو احساس شود. اگر صدمه دیدن یک زانو مد نظر باشد، این اتفاق در مردان 20% بیشتر از زنان اتفاق می افتد. از جمله عواملی که ریسک ابتلا به این عارضه را افزایش می دهند می توان به عدم انعطاف پذیر و کشسانی کافی عضله چهارسر، ناهنجاری های مادرزادی زانو و اختلاف طول دو پا اشاره کرد.
لازم به ذکر است که اگر این عارضه ادامه یابد می تواند منجر به تندینیتیس (tendonitis، التهاب تندون) تندون عضله چهارسر و تندون کشکک شود. همچنین این عارضه معمولا با سندوم اتساع چهارسر (Quadriceps expansion syndrome) ظاهر می شود که باعث سخت تر شدن هرچه بیشتر تشخیص دقیق بیماری و منشا درد می شود.
در ورزش هایی مانند فوتبال و بسکتبال که نیاز یه پرش های بلند دارند، مشخص شده که انقباض قوی عضله چهار سر در هنگام فرود آمدنبرای جلوگیری از زمین خوردن دلیل اصلی این عارضه است، نه خود عمل پریدن.
تاندون عضله چهارسر همچنین مستعد ابتلا به کلسیفه شدن تندون (calcific tendon، سخت شدن تندون به دلیل رسوب کلسیم) است که ممکن است همراه با کشیدگی های حاد تندون و همچنین دردهای مزمن زانو بروز کند.
بیمار مبتلا ممکن است هم در بالای کشک و هم در زیر آن احساس درد کند. برعکس سندروم گسیختگی چهارسر که منشا درد فقط در قسمت میانی قطب بالاییی استخوان کشکک است، درد در هر دو قسمت داخلی و خارجی تندون های چهارسر و کشکک بروز می کند. بیمار در پایین آمدن از سراشیبی ها و پله ها احساس درد می کند و پریدن شدت درد را افزایش می دهد. استراحت و گرما تا حدودی باعث بهتر شدن موقتی درد می شوند. درد دائمی بوده و در مواردی برهم زننده خواب می باشد.
تشخیص:
در معاینه فیزیکی ممکن است آسیب در یکی از یا هردو تندون های چهارسر و کشکک مشخص شود و ممکن است تجمع مایع در مفصل دیده شود. باز کردن زانو باعث افزایش درد می شود.
وجود تندینیتیس همزمان با بورسیتیس (بورس ها فضاهای بین تندون ها و دیگر ساختارها هستند که در بورسیتیس این فضا ها ملتهب می شوند) بالا و پایین کشک، آرتریت و از بین رفتن بافت داخل مفصل ممکن است تشخیص را دشوار کند.رادیوگرافی برای تمام بیماران با درد زانو انجام می شود. بر اساس شرح حال بیمار و تشخیص پزشک ممکن است آزمایشات دیگری مانند شمارش کامل سلول های خونی و ... مورد نیاز باشد.
MRI و تصویربرداری سونوگرافی زانو برای این درد ها الزامی است زیرا این گونه تصویربرداری ها می توانند تندینیتیس چهارسر و کشک را به خوبی نشان دهند.همچنین اسکن استخوان می تواند شکستگی های فشاری ناشی از ضربات مستقیم به استخوان های دخیل در مفصل زانو زا نشان دهد.
روش های درمان:
روش های مختلفی از جمله درمان های دارویی، فیزیوتراپی و ... وجود دارد اما در بین تمام این روش ها، روش تزریق داخل مفصلی موثرترین و سریع ترین روش درمان بیماری است.
تزریقات داخل مفصلی عموما به دو صورت انجام می شوند. روش اول استفاده از لندمارک (مشخصات) های سطحی بدن برای پیدا کردن محل تزریق است و روش دوم استفاده از سونوگرافی. در روش لندمارک به دلیل نداشتن دید و آگاهی کامل از جزئیات داخل بدن امکان خطا و عوارض جانبی بالا می باشد که این مشکلات با استفاده از روش سونوگرافی به راحتی حل می شوند.
تزریق با کمک دستگاه سونوگرافی:.
این روش که در کلینیک فوق تخصصی دردشناسی پروفسور سیروس مومن زاده انجام می شود بالاترین دقت را در میان روش های تزریق دارد زیرا برای شناسایی ساختار های داخلی بدن و خود مفصل از دستگاه سونوگرافی استفاده می شود. این روش امکان تزریق موثرتر و عوارض جانبی کمتر را به ما می دهد.
عوارض جانبی:
اصلی ترین عارضه جانبی این تزریق عفونت است که با انجام روش های درست تزریق به آسانی قابل جلوگیری است.حدود 25% بیماران پس از انجام تزریق به طور موقت افزایش درد خواهند داشت، اما پس از مدتی درد فروکش کرده و زانو عملکرد طبیعی خود را پیدا می کند.