تندون ها بافت های فیبری هستند که عضلات را به استخوان ها متصل می کنند. التهاب این تندون ها باعث بروز بیمار تندینیتس می شود. بورس ها تشکیل شده اند از کیسه های ساینوویال (مفصلی)که هدفشان اجازه دادن به کشیده شدن و حرکت عضلات و تاندون ها از روی یکدیگر در نواحی که حرکت مکرر انجام میشود،است.این کیسه های ساینوویال به وسیله غشای ساینوویال پوشانده شده اند که حاوی شبکه ای از رگهای خونی اند که مایع ساینووسال را ترشح می کنند. نتایج بورسیتیس (التهاب بورس) در افزایش تولید مایع ساینوویال موجب تورم کیسه های بورس می شود. با استفاده مفرط و نادرست، این بورس ها ممکن است ملتهب، بزرگ و در موقعییت های نادری عفونی شوند.
واحد حرکتی شانه به دلایل متعددی مستعد ابتلا به تندینیتیس است. اول، مفصل در جهت ها و محورهای بسیاری حرکت می کند که این حرکات معمولا تکرارشونده هستند. دوم، حرکات واحد حرکتی شانه با مقاومت توسط زوائد بالایی استخوان کتف همراه است که باعث فشار بیشتر به تندون ها می شود. سوم، خون رسانی به این ناحیه ضعیف است که باعث تاخیر در التیام میکروتوما (آسیب های فیزیکی در سطح میکروسکوپی) می شود. تمام این موارد می توانند باعث تندینیتیس در یکی و با همگی تندون های مفصل شانه شوند. اگر التهاب تندون ادامه پیدا کند باعث کلسیفه (رسوب کلسیم و دیگر مواد معدنی که باعث از دست رفتن انعطاف پذیری تندون می شود) شدن آن می شود که درمان را مشکل تر می کند. تندینیتیس واحد حرکتی شانه در بسیاری موارد با بورسیتیس بورس های اطراف همراه است که باعث درد و ناکارآمدی بیشتر مفصل می شود.
تندون سوپرااسپایناتوس که در بالای برجستگی سطح خلفی استخوان کتف قرار دارد، مستعد بروز تندینیتیس است. تندینتیس سوپرااسپایناتوس معمولا حاد بوده، و بعد از استفاده بیش از حد یا نادرست از مفصل اتفاق می افتد. برای مثال حمل بارهای سنگین در جلو و دور از بدن یا استفاده نادرست از دستگاه های بدن سازی. درد دائمی بوده و معمولا باعث اختلال خواب بیمار می شود. بیمار معمولا سعی می کند تا با بالا نگه داشتن کتف و برداشتن فشار از روی تندون درد را کاهش دهد.
به علاوه دردی که گفته شد، بیماران مبتلا به این تندینیتیس به دلیل کاهش دامنه حرکت و کارآمدی مفصل شانه در انجام دادن کارهای روزانه مانند شانه کردن موها، بستن سوتین و بالا بردن دست بالاتر از سر، مشکل دارند. با ادامه بیماری ممکن است بافت عضلانی به دلیل استفاده نشدن تحلیل برود و شانه در جای خودش خشک بشود.
تشخیص:
انجام رادیوگرافی برای تمام بیماران با درد شانه الزامی است. بر اساس شرح حال بیمار و تشخیص بیمار ممکن است نیاز به انجام آزمایشات دیگری مانند شمارش کامل سلول های خونی باشد. اگر پزشک مشکوک به پارگی تندون ها در محل مفصل باشد انجام MRI و تصویربرداری سونوگرافی انجام می شود. تصویربرداری سونوگرافی می تواند در تشخیص کلسیفه شدن تندون یا دیگر بیماری های شانه نیز مفید باشد.
روش های درمان:
روش های مختلفی از جمله درمان های دارویی، فیزیوتراپی و ... وجود دارد اما در بین تمام این روش ها، روش تزریق داخل تندون موثرترین و سریع ترین روش درمان بیماری است.
تزریقات داخل تندون عموما به دو صورت انجام می شوند. روش اول استفاده از لندمارک (مشخصات) های سطحی بدن برای پیدا کردن محل تزریق است و روش دوم استفاده از سونوگرافی. در روش لندمارک به دلیل نداشتن دید و آگاهی کامل از جزئیات داخل بدن امکان خطا و عوارض جانبی بالا می باشد که این مشکلات با استفاده از روش سونوگرافی به راحتی حل می شوند.
تزریق با کمک دستگاه سونوگرافی:
این روش که در کلینیک فوق تخصصی دردشناسی پروفسور سیروس مومن زاده انجام می شود بالاترین دقت را در میان روش های تزریق دارد زیرا برای شناسایی ساختار های داخلی بدن از دستگاه سونوگرافی استفاده می شود. این روش امکان تزریق موثرتر و عوارض جانبی کمتر را به ما می دهد.
عوارض جانبی:
عارضه اصلی این تزریق عفونت است با دنبال کردن روش های درست تزریق اتفاق نخواهد افتاد. آسیب رساندن سوزن به تندون یکی دیگر از احتمالات است که با استفاده از دستگاه سونوگرافی و دید به ساختار های داخلی به آسانی جلوگیری می شود. در مواردی که التهاب تندون زیاد بوده یا از قبل آسیب دیده اند، تزریق مستقیم می تواند باعث پارگی آن شود. در این مورد پزشک با تزریق آرام تر، احتمال اتفاق افتادن این عارضه را پایین می آورد. حدود 25% از بیماران بعد از تزریق افزایش درد خواهند داشت که به دلیل ورود سوزن است، اما پس از مدتی درد کمتر می شود و مفصل شانه عملکرد طبیعی اش را پیدا می کند.