عضله سه سر در پشت بازو قرار دارد و مسئول باز کردن مفصل آرنج است. این عضله توسط باند های فیبری به نام تندون به استخوان های ساعد، بازو و کتف متصل می شود. به التهاب تندون ها، تندینیتیس می گویند.
بورس ها تشکیل شده اند از کیسه های ساینوویال (مفصلی)که هدفشان اجازه دادن به کشیده شدن و حرکت عضلات و تاندون ها از روی یکدیگر در نواحی که حرکت مکرر انجام میشود،است.این کیسه های ساینوویال به وسیله غشای ساینوویال پوشانده شده اند که حاوی شبکه ای از رگهای خونی اند که مایع ساینووسال را ترشح می کنند. نتایج بورسیتیس (التهاب بورس) در افزایش تولید مایع ساینوویال موجب تورم کیسه های بورس می شود. با استفاده مفرط و نادرست، این بورس ها ممکن است ملتهب، بزرگ و در موقعییت های نادری عفونی شوند.
افزایش میزان ابتلا به تندینیتیس عضله سه سر به دلیل استفاده پیشرونده استفاده از وسایل بدن سازی و دیگر فعالیت های ورزشی دیده می شود. از بین تندون های عضله سه سر، تندون متصل کننده این عضله به استخوان زند زیرین در مفصل آرنج بیشترین احتمال ابتلا به تندنینیتس را دارد. همچنین به دلیل استفاده بیش از حد از مفصل یا انجام حرکات تکرار شونده به تعداد زیاد، می تواند باعث بروز میکروتروما (آسیب های فیزیکی در مقیاس میکروسکوپی)شود که به دلیل کم بودن عروق خونی در مفصل به سختی درمان می شود. در بسیاری موارد تندینیتیس عضله سه سر یا بورسیتیس بورس های اطراف همراه است که باعث افزایش درد و ناکارآمدی بیشتر مفصل می شود.با ادامه بیماری امکان رسوب کلسیم در تندون وجود دارد که باعث از دست رفتن انعطاف و نرمی آن شده و درمان را مشکل تر می کند. ادامه داشتن بیماری در نهایت می تواند باعث پارگی تندون شود.
تشخیص:
ظهور علائم تندینیتیس عضله سه سر معمولا بعد از استفاده بیش از حد یا نادرست از مفصل مانند تنیس بازی کردن به مدت طولانی و استفاده مکرر از دستگاه های بدن سازی اتفاق می افتد. کشیدگی نادرست تندون برای گرم کردن قبل از ورزش هم می تواند باعث تندینیتیس و یا پارگی تندون شود. پارگی کامل تندون می تواند در صورت وارد شدن ضربه به مفصل، در حالی که برای تحمل وزن کاملا خم شده است، اتفاق بی افتد. درد تندینیتیس عضله سه سر دائمی بوده و دقیقا در پشت آرنج احساس می شود و معمولا خواب بیمار را به شدت مختل می کند. همچنین بیماران با بستن کامل آرنج افزایش درد خواهند داشت. در هنگام باز کردن آرنج ممکن است احساس خشکی و خش خش مفصل وجود داشته باشد.
همانطور گفته شد، تندون ملتهب می تواند در اثر فشار زیاد، ناگهان پاره شود. با این اتفاق بیمار نمی تواند آرنج خود را باز کند.
انجام رادیوگرافی و MRI برای تمام بیماران با درد در پشت آرنج الزامی است. با توجه به شرح حال بیمار ممکن است نیاز به انجام آزمایشات دیگری مانند شمارش کامل سلول های خونی باشد. اگر پزشک مشکوک به عدم پایداری مفصل باشد، انجام MRI برای تشخیص هرچه دقیق تر الزامی است. اسکن استخوان برای تشخیص شکستگی های فشاری در مقیاس میکروسکوپی کاربرد دارد زیرا این شکستگی ها در رادیوگرافی دیده نمی شوند. همچنین تصویربرداری سونوگرافی هم می تواند در بعضی موارد مفید باشد.
روش های درمان:
روش های مختلفی از جمله درمان های دارویی، فیزیوتراپی و ... وجود دارد اما در بین تمام این روش ها، روش تزریق داخل تندون موثرترین و سریع ترین روش درمان بیماری است.
تزریقات داخل مفصلی عموما به دو صورت انجام می شوند. روش اول استفاده از لندمارک (مشخصات) های سطحی بدن برای پیدا کردن محل تزریق است و روش دوم استفاده از سونوگرافی. در روش لندمارک به دلیل نداشتن دید و آگاهی کامل از جزئیات داخل بدن امکان خطا و عوارض جانبی بالا می باشد که این مشکلات با استفاده از روش سونوگرافی به راحتی حل می شوند.
تزریق با کمک دستگاه سونوگرافی:
این تزریق هم برای هدف تشخیصی و هم برای هدف درمانی استفاده می شود.این روش که در کلینیک فوق تخصصی دردشناسی پروفسور دکتر سیروس مومن زاده انجام می شود بالاترین دقت را در میان روش های تزریق دارد زیرا برای شناسایی ساختار های داخلی بدن و خود مفصل از دستگاه سونوگرافی استفاده می شود. این روش امکان تزریق موثرتر و عوارض جانبی کمتر را به ما می دهد.
عوارض جانبی:
عارضه اصلی این تزریق پارگی تندون به دلیل خطای پزشک و ورود سوزن به آن است. همچنین به دلیل عبور اعصاب مختلف از مفصل آرنج امکان آسیب رساندن به اعصاب دست هم وجو دارد. خوشبختانه به دلیل استفاده از دستگاه سونوگرافی و اطلاع پزشک از ساختار این عوارض قابل جلوگیری هستند. حدود 25% از بیماران بعد از تزریق افزایش درد خواهند داشت که به دلیل ورود سوزن است. این درد بعد از مدتی از بین می رود و مفصل عملکرد طبیعی اش را پیدا می کند.