بورس ها تشکیل شده اند از کیسه های ساینوویال (مفصلی)که هدفشان اجازه دادن به کشیده شدن و حرکت عضلات و تاندون ها از روی یکدیگر در نواحی که حرکت مکرر انجام میشود،است.این کیسه های ساینوویال به وسیله غشای ساینوویال پوشانده شده اند که حاوی شبکه ای از رگهای خونی اند که مایع ساینووسال را ترشح می کنند. نتایج بورسیتیس (التهاب بورس) در افزایش تولید مایع ساینوویال موجب تورم کیسه های بورس می شود. با استفاده مفرط و نادرست، این بورس ها ممکن است ملتهب، بزرگ و در موقعییت های نادری عفونی شوند.
اگرچه تنوع قابل توجهی در میان بیماران در تعداد، اندازه و مکان قرارگیری بورس وجود دارد، کلبدشناسان تعدادی از بورس های کلینیکی رایج را شناسایی کردند که بورس گلوتئال یکی از آن هاست. این بورس در عمق پشت باسن، بین عضلات قرار دارد. این بورس می تواند دارای یک کیسه یا در برخی از بیماران با چند سری کیسه وجود داشته باشد که ممکن است حفره دار نیز باشد.
بورس گلوتئال نسبت به جراحت و نیز از طریق آسیب های شدید و آسیب های کوچک مکرر مانند تزریقات داخل عضله ای در درمانگاه ها آسیب پذیر است. جراحت های شدید اغلب به دلیل ضربه های مستقیم به بورس، مانند سقوط فرد روی باسن، یا استفاده بیش از حد از بورس و مفصل، مانند دوچرخه سواری طولانی و دویدن روی سطوح نامسطح و نرم مثل چمن، اتفاق می افتند. اگر بورسیتیس ایسکیال مزمن شود ممکن است کلسیفیته شدن (سخت و آهکی شدن بر اثر تجمع کلسیم) بورس رخ دهد که باعث از دست رفتن نرمی و انعطاف آن می شود.
تشخیص:
بیمار مبتلا به بورسیتیس گلوتئال در بالای باسن مصدوم احساس درد دارد و باز کردن پا ها از هم و دراز کردن پا درد را تشدید می کند و ممکن است با درد ارجاعی همراه باشد. به طور معمولا بیمار نمی تواند روی ران آسیب دیده بخوابد و با باز کردن پا ها از هم و دراز کزدن پا، به خصوص بعد از بیداری شدن از خواب، احساس غژغژ می کند.
در معاینه فیزیکی با لمس یک پهارم بالایی-خارجی باسن بیمار احساس درد می کند. همچنین مانور های مختلفی برای ارزیابی این بیماری وجود دارد. در یکی از این مانور ها بیمار روی تخت معاینه می نشیند و درحالی پزشک در برابر حرکت پای او مقاومت می کند، از او خواسته می شود تا پاهایش را از هم باز کند. با رها کردن ناگهانی مقاومت توسط پزشک، درد افزایش می یابد.
رادیوگرافی و MRI می توانند کلسیفه شدن بورس و ساختارهای اطراف را به همراه التهاب مزمن نشان دهند. انجام MRI و تصویربرداری سونوگرافی برا تایید پارگی تندون عضلات پشت ران و همچنین کمک به تشخیص بوریتیس ایسکیال الزامی هستند.
روش های مختلفی از جمله درمان های دارویی، فیزیوتراپی و ... وجود دارد اما در بین تمام این روش ها، روش تزریق داخل بورس موثرترین و سریع ترین روش درمان بیماری است.
تزریقات داخل مفصلی عموما به دو صورت انجام می شوند. روش اول استفاده از لندمارک (مشخصات) های سطحی بدن برای پیدا کردن محل تزریق است و روش دوم استفاده از سونوگرافی. در روش لندمارک به دلیل نداشتن دید و آگاهی کامل از جزئیات داخل بدن امکان خطا و عوارض جانبی بالا می باشد که این مشکلات با استفاده از روش سونوگرافی به راحتی حل می شوند.
تزریق با کمک دستگاه سونوگرافی:
این تزریق هم برای هدف تشخیصی و هم برای هدف درمانی استفاده می شود.
این روش که در کلینیک فوق تخصصی دردشناسی پروفسور سیروس مومن زاده انجام می شود بالاترین دقت را در میان روش های تزریق دارد زیرا برای شناسایی ساختار های داخلی بدن و خود مفصل از دستگاه سونوگرافی استفاده می شود. این روش امکان تزریق موثرتر و عوارض جانبی کمتر را به ما می دهد.
قبل از انجام تزریق بیمار به صورت خوابیده به پهلو قرار می گیرد و پا ها را جمع می کند. سپس با استفاده از دستگاه سونوگرافی محل بورس به دقت مشخص می شود و پس از آن تزریق انجام می گیرد.
عوارض جانبی:
به دلیل عبور عصب سیاتیک از نزدیکی محل تزریق پزشک باید باد دقت بسیار و همچنین با کمک از دستگاه سونوگرافی تزریق را انجام دهد. همچنین تعدادی از بیماران بعد از تزریق افزایش درد خواهند داشت که به دلیل ورود سوزن است و پس از مدتی درد به کلی از بین می رود.