در سطح پایینی استخوان گیجگاهی و دقیقا در پشت مفصل فک زائده ای استخوانی به نام استایلوئید وجود دارد. از این زائده یک لیگامنت به استخوان هایوئید (که روی گردن دقیقا بالای برجستگی تیروئید قرار دارد) متصل می شود. همچنین شریان های خونرسان به مغز و چندین عصب که مستقیما از مغز خارج می شوند از سمت داخل این زائده عبور می کنند.
به دلیل رشد بیش از حد این زائده یا سفت و استخوانی شدن لیگامنت متصل کننده آن به استخوان هایوئید ممکن اسن به این شریان ها و اعصاب فشار وارد شودکه به این بیماری سندروم ایگل (Eagle) می گویند.
تشخیص:
درد سندروم ایگل تیز بوده و با حرکت دهان یا گردن فعال می شود. درد در قسمت عقب استخوان فک پایین شروع می شود و به سمت لوزه ها، مفصل فک و قاعده زبان سرایت می کند. در موارد نادر این بیماری می تواند به سفت شدن عروق نیز منجر شود.
تزریقات عموما به دو روش لندمارک و با استفاده از دستگاه سونوگرافی انجام می شوند. در روش لندمارک پزشک با توجه به آناتومی سطحی بیمار ساختار های داخلی بدن را مشخص می کند. این روش به دلیل عدم اطلاع قطعی پزشک از محل ساختارهای داخلی بدن از دقت بالایی برخوردار نیست.این تزریق به همراه بی هوشی موضعی هم به عنوان درمان و هم به عنوان روش تشخیصی استفاده می شود.
تزریق با کمک دستگاه سونوگرافی:
این روش که در کلینیک فوق تخصصی دردشناسی پروفسور سیروس مومن زاده انجام می شود بالاترین دقت را در میان روش های تزریق دارد زیرا برای شناسایی ساختار های داخلی بدن از دستگاه سونوگرافی استفاده می شود. این روش امکان تزریق موثرتر و عوارض جانبی کمتر را به ما می دهد.
بیمار به پشت می خوابد و دست ها به حالت ریلکس در کنار بدن قرار می گیرند و سر به سمت مخالف محل آسیب دیده چرخانده می شود. سپس پزشک با قرار دادن پروب دستگاه سونوگرافی روی صورت بیمار محل تزریق را به دقت مشخص می کند و تزریق را انجام می دهد.
عوارض جانبی:
شایع ترین عارضه این تزریق آسیب به ساختارها اطراف محل تزریق توسط سوزن است که به دلیل استفاده از ستگاه سونوگرافی به راحتی قابل پیشگیری است.