مفاصل انگشتان و کف دست مستعد ابتلا به آرتریت به دلیل عوامل مختلفی هستند که همه آن ها باعث تخریب غضروف مفصل می شوند. استئوآرتریت شایع ترین نوع آرتیت است که باعث درد پاشنه می شود. بعد از استئوآرتیت عوامل دیگر شامل موارد زیر است: آرتریت روماتوئید و آرتیت بعد از صدمه فیزیکی. عوامل نادر درد این مفاصل شامل بیماری های کلاژن عروقی، عفونت و بیماری های لنفی می شوند.
آناتومی مفاصل دست:
موارد عفونی اغلب با علائم سیتمیک شدید مانند تب و لرز همراه هستند و به سادگی تشخیص داده می شوند و باید با دارو درمانی درمان شوند. بیماری های کلاژن عروقی نیازمند درمان های چند جانبه هستند و فقط با استفاده از تزریق نمی توان بیماری را به طور کامل درمان کرد. اما قسمت اصلی درمان این بیماری تزریق داخل مفصلی است.
تشخیص:
اکثر بیمارانی که در مفصل انگشتان و کف دست، به دلیل استئوآرتیت یا آرتیت بعد از صدمه فیزیکی، درد دارند، محل درد را در انتهای استخوان کف دست و ابتدای استخوان بند اول انگشت گزارش می کنند. فعالیت، به خصوص گرفتن و برداشتن اجسام، درد را بدتر می کند و استراحت و گرما تا حدودی از شدت درد می کاهند. درد دائمی بوده و مشخصه اصلی آن تیر کشیدن است و ممکن است برهم زننده خواب باشد. بعضی بیماران با استفاده از مفصل احساس خراش و خشکی می کنند. برجسته شدن مفصل در این بیماران بسیار شایع است.
بیمار مبتلا به آرتیت روماتوئید:
علاوه بر درد که توضیح داده شد، بیماران مبتلا به آرتیت این مفاصل از عدم کارآیی انگشتان رنج می برند که کارهای روزانه مانند چرخاندن دستگیره در و باز کردن ظرف مربا را برای آن ها بسیار سخت می کند. با ادامه بیماری عضلات تحلیل می روند و مفصل سفت و خشک می شود که درمان را مشکل می کند.
انجام رادیوگرافی برای تمام بیماران مبتلا به درد مفاصل انگشتان و کف دست الزامی است. . بر اساس شرح حال بیمار و تشخیص پزشک معمولا آزمایشات تکمیلی دیگری مانند شمارش کامل سلول های خونی انجام می شود. در صورت شک پزشک به ناپایداری مفصل انجام MRI و یا تصویربرداری سونوگرافی الزامی است.
تصویر رادیوگرافی از مفاصل انگشتان و کف دست بیمار مبتلا به آرتیت روماتوئید:
تصویر سونوگرافی از مفاصل انگشتان و کف دست بیمار مبتلا به آرتیت روماتوئید:
روش های درمان:
روش های مختلفی از جمله درمان های دارویی، فیزیوتراپی و ... وجود دارد اما در بین تمام این روش ها، تزریق داخل مفصلی موثرترین و سریع ترین روش درمان بیماری است.
تزریقات داخل مفصلی عموما به دو صورت انجام می شوند. روش اول استفاده از لندمارک (مشخصات) های سطحی بدن برای پیدا کردن محل تزریق است و روش دوم استفاده از سونوگرافی. در روش لندمارک به دلیل نداشتن دید و آگاهی کامل از جزئیات داخل بدن امکان خطا و عوارض جانبی بالا می باشد که این مشکلات با استفاده از روش سونوگرافی به راحتی حل می شوند.
تزریق با کمک دستگاه سونوگرافی:
این روش که در کلینیک فوق تخصصی دردشناسی پروفسور دکتر سیروس مومن زاده انجام می شود بالاترین دقت را در میان روش های تزریق دارد زیرا برای شناسایی ساختار های داخلی بدن و خود مفصل از دستگاه سونوگرافی استفاده می شود. این روش امکان تزریق موثرتر و عوارض جانبی کمتر را به ما می دهد.