مقدمه:
تندون ها بافت های طناب مانندی هستند که عضلات را به استخوان ها متصل می کنند. التهاب تندون ها تندینیتیس نامیده می شود.
آریتیت بیماری ای است که در آن غضروف بافت مفصل تحلیل می رود.
بورس ها تشکیل شده اند از کیسه های ساینوویال (مفصلی)که هدفشان اجازه دادن به کشیده شدن و حرکت عضلات و تاندون ها از روی یکدیگر در نواحی که حرکت مکرر انجام میشود،است.این کیسه های ساینوویال به وسیله غشای ساینوویال پوشانده شده اند که حاوی شبکه ای از رگهای خونی اند که مایع ساینووسال را ترشح می کنند. نتایج بورسیتیس (التهاب بورس) در افزایش تولید مایع ساینوویال موجب تورم کیسه های بورس می شود.
لیگامان تالوفیبولار قدامی (Anterior Talofibular) استخوان پاشنه (تالوس) را به استخوان نازک نی (فیبولا) متصل می کند و باعث پایداری مفصل مچ می شود.
آناتومی سطح خارجی مچ پا:
لیگامان های سطح خارجی مچ پا:
لیگامان تالوفیبولار مستعد کشیدگی به دلیل خم شدن ناگهانی کف پا به سمت داخل، یا میکروتورما (آسیب فیزیکی در مقیاس میکروسکوپی) تکرارشونده طی استفاده نادرست یا بیش از حد از مفصل، مانند دویدن طولانی روی سطوح نرم با ناهموار، است. بیماران مبتلا به کشیدگی لیگامان تالوفیبولار دقیقا زیر قوزک خارجی اش احساس درد می کند.
تشخیص:
در معاینه فیزیکی با لمس قسمت زیر قوزک خارجی بیمار افزایش درد دارد. با خم کردن کف پا به سمت داخل (به سمت پای دیگر) توسط پزشک، بیمار افزایش درد خواهد داشت. ممکن است بورسیتیس و آرتیت مفصب مچ و مفصل سابتالار (Subtalar) نیز با این بیماری وجود داشته باشند که می توانند تصویر کلینیکی را مبهم کنند.
انجام رادیوگرافی برای تمام بیمارانی که در مفصل مچ احساس درد می کنند الزامی است.
تصویر رادیوگرافی از بیماری که لیگامان تالوفیبولار قدامی اش پاره شده:
بر اساس شرح حال بیمار و تشخیص پزشک آزمایشات دیگری مانند شمارش کامل سلول های خونی نیز انجام می شود. درصورت شک پزشک به پارگی لیگامان تالوفیبولار، ناپایداری مفصل، یا وجود تومور انجام MRI یا تصویربرداری سونوگرافی ضروری است.
تصویر MRI:
درمان:
روش های درمانی متفاوتی وجود دارد مانند تزریق، دارودرمانی و فیزیوتراپی. از میان این روش ها تزریق داخل سریع ترین و کارآمدترین روش است.
تزریقات عموما به دو صورت انجام می شوند. روش اول استفاده از لندمارک (مشخصات) های سطحی بدن برای پیدا کردن محل تزریق است و روش دوم استفاده از دستگاه های تصویربرداری (که در بین این روش ها سونوگرافی بیشرین کارآیی و کمترین عوارض جانبی را دارد). در روش لندمارک به دلیل نداشتن دید و آگاهی کامل از جزئیات داخل بدن امکان خطا و عوارض جانبی بالا می باشد که این مشکلات با استفاده از روش سونوگرافی به راحتی حل می شوند.
تزریق با کمک دستگاه سونوگرافی:
این روش که در کلینیک فوق تخصصی دردشناسی پروفسور سیروس مومن زاده انجام می شود بالاترین دقت را در میان روش های تزریق دارد زیرا برای شناسایی ساختار های داخلی بدن از دستگاه سونوگرافی استفاده می شود. این روش امکان تزریق موثرتر و عوارض جانبی کمتر را به ما می دهد.
بیمار به پهلو روی تخت معاینه می خوابد و پای سالم بیمار جمع می شود و پای مصدوم به گونه ای روی تخت قرار می گیرد که سمت خارجی مچ به سمت بالا باشد و یک حوله لوله شده زیر آن قرار می گیرد، سپس پزشک با استفاده از دستگاه سونوگرافی محل تزریق را به دقت مشخص می کند و تزریق را انجام می دهد.
محل انجام تزریق:
نحوه قرارگیری بیمار:
محل قرارگیری پروب سونوگرافی:
تصویر سونوگرافی:
انجام تزریق:
عوارض جانبی احتمالی:
مهم ترین عارضه احتمالی این تزریق عفونت است با استفاده از روش های استریل مناسب به ندرت اتفاق می افتد. حدود 25% بیماران بعد از تزریق افزایش درد خواند داشت که به دلیل ورود سوزن به بدن است. این درد و درد اصلی بیماری بعد از مدتی از بین می روند و مفصل مچ عملکرد طبیعی شان را پیدا می کند. تزریقات در اطراف لیگامان های کشیده شده باید به آرامی انجام بگیرند تا از آسیب بیشتر و پارگی آن ها جلوگیری شود