مفصل فک پایین با استخوان جمجمه که در سمت جلویی گوش قرار دارد مفصل تمپورومندیبولار نامیده می شود.
آناتومی مفصل تمپورومندیبولار:
تزریق داخل این مفصل یکی از تزریقات الزامی در مدیریت درد های ناشی از اختلال مفصل تمپورومندیبولار، تخریب شدن بافت داخل مفصل، و آرتریت این مفصل است. اختلال مفصل تمپورومندیبولار (که درد مایوفیشیال (Myofascial) ناشی از اختلال عضلات جونده نیز نامیده می شود) با درد در محل مفصل که به همراه درد منتشر شونده به سمت فک پایین، گوش، گردن و لوزه ها مشخص می شود. اختلال این مفصل معمولا باعث سردرد هایی می شود که از نظر کلینیکی از سردرد های تنشی غیرقابل افتراق هستند. استرس معمولا عامل حاضر یا محرک در پیشرفت اختلال مفصل تمپورومندیبولار است. تخریب شدن داخلی مفصل و آرتیت معمولا باعث احساس خشکی و کلیک در هنگام حرکت دادن مفصل می شوند که در معاینه فیزیکی می توان به راحتی آن را تشخیص داد.
تشخیص:
رادیوگرافی و توموگرافی می توانند به تشخیص تغییرات ناشی از آرتیت کمک کنند، در حالی که MRI برای تشخیص حالت های نامعمول صفحات مفصلی کاربرد دارد.اگر این بیماری درمان نشده باقی بماند ممکن است درد بیمار در نواحی ذکر شده افزایش یابد و دامنه حرکتی و باز شدن فک نیز کاهش یابد.
درمان:
روش های درمانی متفاوتی وجود دارد مانند تزریق، دارودرمانی و فیزیوتراپی. از میان این روش ها تزریق داخل مفصلی سریع ترین و کارآمدترین روش است.
تزریقات عموما به دو صورت انجام می شوند. روش اول استفاده از لندمارک (مشخصات) های سطحی بدن برای پیدا کردن محل تزریق است و روش دوم استفاده از دستگاه های تصویربرداری (که در بین این روش ها سونوگرافی بیشرین کارآیی و کمترین عوارض جانبی را دارد). در روش لندمارک به دلیل نداشتن دید و آگاهی کامل از جزئیات داخل بدن امکان خطا و عوارض جانبی بالا می باشد که این مشکلات با استفاده از روش سونوگرافی به راحتی حل می شوند.
تزریق با کمک دستگاه سونوگرافی:
این روش که در کلینیک فوق تخصصی دردشناسی پروفسور سیروس مومن زاده انجام می شود بالاترین دقت را در میان روش های تزریق دارد زیرا برای شناسایی ساختار های داخلی بدن از دستگاه سونوگرافی استفاده می شود. این روش امکان تزریق موثرتر و عوارض جانبی کمتر را به ما می دهد.
عوارض جانبی:
به دلیل عبور ورید های زیاد از نزدیکی محل تزریق احتمال تشکیل هماتوم (کیسه پر از خون) وجود دارد. می توان با وارد کردن فشار روی محل تزریق بعد از انجام تزریق می توان احتمال این عارضه را کاهش داد. همچنین می توان با قرار دادن بسته های سرمازا به مدت 20 دقیقه درد و خونریزی بعد از تزریق را کاهش داد. یکی از عوارض دیگر بلاک شدن موقت عصب فیشیال (Facial، عصب حس دهنده به صورت) است که باعث ضعف موقت می شود.