بلاک کردن عصب به جلوگیری از عبور پیام عصبی (شامل پیام های درد) با تزریق مواد بی حسی به عصب گفته می شود.عصب اینترکوستوبراکیال از سطخ داخلی بازو عبور می کند و به پوست قسمت پشتی و داخلی بازو دقیقا در بالای آرنج عصب دهی می کند. در تصویر زیر ناحیه عصب دهی شده توسط عصب اینترکوستوبراکیال با رنگ نارنجی مشخص شده است:
تعدادی از اعصاب خارج شده از نخاع، در بالای شانه به یک دیگر می پیونند و شبکه عصبی بازویی را می سازند. اعصاب خارج شده از شبکه عصبی بازویی به دست و بخشی از قفسه سینه عصب دهی می کنند.
آناتومی شبکه بازویی:
بلاک عصب اینترکوستوبراکیال معمولا به عنوان بلاکی تکمیلی برای بلاک شبکه بازویی با هدف بی حسی موضعی با مدیریت درد استفاده می شود تا اینکه به تنهایی استفاده شود. عصب اینترکوستوبراکیال قسمتی از شبکه بازویی نیست و معمولا طی تکنیک های استاندارد بلاک شبکه بازویی، بلاک نمی شود و نیاز به بلاک کردن جداگانه این عصب است. این موضوع به این معنی است که در صورت بلاک کردن شبکه بازویی و عدم انجام بلاک این عصب، قسمت داخلی بازو مجاور زیربغل و قسمتی پشتی بازو بی حس نشده است و نمی توان در این ناحیه درد را کنترل کرده با عمل جراحی انجام داد. عصب اینترکوستوبراکیال معمولا طی جراحی های سینه، به خصوص جراحی برای برداشتن بافت های سرطانی در زنان مبتلا به سرطان سینه، آسیب می بیند و در توسعه سندروم های درد بعد از جراحی سینه نقش اساسی دارد. همچین ممکن است این عصب منتقل کننده درد های ارجاعی (درد ارجاعی به دردی گفته می شود که بیمار درد را در جایی به غیر از محل اصلی آسیب احساس می کند) قلبی باشد. یک نمونه ساده برای این موضوع، درد گرفتن بازوی چپ در بیمارانی است که در شرف سکته قلبی هستند.
نحوه انجام بلاک:
تزریقات برای بلاک اعصاب عموما به دو صورت انجام می شوند. روش اول استفاده از لندمارک (مشخصات) های سطحی بدن برای پیدا کردن محل تزریق است و روش دوم استفاده از دستگاه های تصویربرداری (که در بین این روش ها سونوگرافی بیشرین کارآیی و کمترین عوارض جانبی را دارد). در روش لندمارک به دلیل نداشتن دید و آگاهی کامل از جزئیات داخل بدن امکان خطا و عوارض جانبی بالا می باشد که این مشکلات با استفاده از روش سونوگرافی به راحتی حل می شوند.
تزریق با کمک دستگاه سونوگرافی:.
این روش که در کلینیک فوق تخصصی دردشناسی پروفسور سیروس مومن زاده انجام می شود بالاترین دقت را در میان روش های تزریق دارد زیرا برای شناسایی ساختار های داخلی بدن و خود عصب از دستگاه سونوگرافی استفاده می شود. این روش امکان تزریق موثرتر و عوارض جانبی کمتر را به ما می دهد.
عوارض جانبی احتمالی:
بیشتر عوارض این تزریق با اشتباه در محل ورود سوزن و تزریق داخلی وریدی (داخل سیاهرگ) که منجر به مسمومیت بیمار می شود و بی حسی دائمی این عصب ناشی از آسیب رساندن سوزن به عصب هستند. تمامی موارد ذکر شده به ندرت اتفاق می افتند و می توان با استفاده از دستگاه سونوگرافی و شناسایی ساختارهای داخلی احتمال ابتلا بیمار به تمامی این عوارض را به شدت کاهش داد.
در موارد نادر احتمال عفونت نیز وجود دارد که می توان با استفاده از روش های استریل معایب جلوی این عارضه را گرفت. در صورت آسیب دیدن ورید های عمقی ممکن است بعد از انجام تزریق، محل ورود سوزن کبود شده یا هماتوم (کیسه پر از خون) تشکیل شود که می توان با فشار وارد کردن روی محل سوزن بعد از انجام تزریق جلوی این عارضه را گرفت. قراردادن بسته های سرمازا روی محل تزریق بعد از انجام بلاک به مدت 20 دقیقه می تواند از شدت درد و خونریزی ای که بیمار تجربه خواهد کرد بکاهد.
حدود 25% از بیماران بعد از انجام تزریق افزایش درد موقت خواهند داشت که این درد و درد اصلی بیماری بعد از مدتی از بین می روند.