بلاک کردن عصب به جلوگیری از عبور پیام عصبی (شامل پیام های درد) با تزریق مواد بی حسی به عصب گفته می شود.عصب پاراورتبرال از کنار ستون فقرات از نخاع خارج شده و به دیواره پشتی قفسه سینه و داخل شکم عصب دهی می کند.
آناتومی این عصب:
بلاک این عصب برای انواع روش های تشخیصی، درمانی و پیشبینی کننده در ناحیه پشت قفسه سینه کابرد دارد. می توان با بلاک کردن این عصب محل دقیق دردهای دیواره قفسه سینه و داخل شکمی و عصب مسئول ایجاد درد را مشخص کرد. درصورت پاسخ ندادن بیمار به روش های درمانی مختلف، تنها راه باقی مانده برای برطرف کردن درد بیمار، تخریب کامل عصب انتقال دهنده پیام درد است. بلاک این عصب می تواند حداکثر اختلال حسی و حرکتی ای که بیمار بعد از تخریب عصب تجربه خواهد کرد را نشان دهد. برای مدیریت درد های حاد مانند درد ناشی از هرپس زوستر (زونا) یا شکستگی های دنده می توان از این بلاک به همراه تزریق بی حسی موضعی استفاده کرد تا در ادامه با روش های جراحی یا دارویی بیمار درد حاد بیمار کنترل شود. این تکنیک از کارآیی بالایی در مدیریت درد های حاد بعد از عمل جراحی یا بعد از وارد شدن آسیب شدید به قفسه سینه، چه برای کودکان چه بزرگسال، برخوردار است.
از این بلاک به همراه تزریق بی حسی موضعی و استروئید ها برای کنترل دردهای حاد ناشی از هرپس زوستر (زونا)، سندروم سینه شبح (Phantom Breast Syndrome، در زنانی که به دلیل سرطان سینه مجبور به برداشتن سینه شده اند، ممکن است در سینه برداشته شده احساس درد کنند در حالی که این عضو دیگر وجود خارجی ندارد) و دردهای حاد التهاب پانکراس استفاده می شود.
بیمار مبتلا به زونا:
درد های سرطانی قفسه سینه، قسمت های فوقانی شکم، و تومور های پخش شونده ( به خصوص تومورهای سینه و پروستات) نیز با این بلاک کنترل می شوند.
نحوه انجام بلاک:
تزریقات برای بلاک اعصاب عموما به دو صورت انجام می شوند. روش اول استفاده از لندمارک (مشخصات) های سطحی بدن برای پیدا کردن محل تزریق است و روش دوم استفاده از دستگاه های تصویربرداری (که در بین این روش ها سونوگرافی بیشرین کارآیی و کمترین عوارض جانبی را دارد). در روش لندمارک به دلیل نداشتن دید و آگاهی کامل از جزئیات داخل بدن امکان خطا و عوارض جانبی بالا می باشد که این مشکلات با استفاده از روش سونوگرافی به راحتی حل می شوند.
تزریق با کمک دستگاه سونوگرافی:
این روش که در کلینیک فوق تخصصی دردشناسی پروفسور سیروس مومن زاده انجام می شود بالاترین دقت را در میان روش های تزریق دارد زیرا برای شناسایی ساختار های داخلی بدن و خود عصب از دستگاه سونوگرافی استفاده می شود. این روش امکان تزریق موثرتر و عوارض جانبی کمتر را به ما می دهد.
عوارض جانبی احتمالی:
نخاع توسط پرده ای پوشیده شده است به نام مننژ. این پرده از سه لایه تشکیل شده است. به فضا زیر لایه خارجی، فضای اپی دورال گفته می شود. نزدیک بودن فصای اپی دورال به فضا های عمقی تر مننژ و خطرناک بودن تزریق در این مناطق نیاز به استفاده از دستگاه سونوگرافی را چندبرابر می کند. درصورت درد فوق العاده بیمار در هنگام وارد شدن سوزن پزشک باید بلافاصه تزریق را متوقف کند، زیرا این درد نشانه برخورد سوزن به اعصاب خارج شده از نخاع است. تزریق در فضا های عمقی تر مننژ می تواند باعث از دست رفتن هوشیاری و بی حسی کامل نخاع شود. اگر این عارضه به سرعت تشخیص داده نشود می تواند برای بیمار مرگبار باشد.
فضای اپی دورال سیارهرگ های بسیاری دارد که آسیب به آن ها می تواند باعث خونریزی خود محدود شونده شود. نزدیک بودن این عصب به فضای دور ریه ها احتمال پاره شدن پرده های پوشاننده ریه ها را چندبرابر می کند. این عارضه در یک سمت مشکل چندانی ایجاد نمی کند اما در صورت اتفاق افتادن این عارضه در هر دو ریه، می تواند برای بیمار خطرآفرین باشد. می توان با استفاده از دستگاه سونوگرافی احتمال اتفاق افتادن تمامی این عوارض را کاهش داد.