چرا به دیسک گردن مبتلا میشویم؟
انسانها شغلهای متعددی دارند و برای انجام بعضی از اعمال باید به مدت طولانی برای انجام آن خود را با شرایط تطبیق دهند. برای فهم بهتر به چند نمونه اشاره میکنیم.
در صاحبان مشاغلی مثل دندانپزشکی، حروفنگاری، کاربران طولانیمدت رایانه که لازم است برای تمرکز و دیدن یک محل خاص مدتها سر و گردن را در وضعیت نامناسبی قرار دهند یا مشاغلی که لرزش طولانی به گردن وارد میکنند، مانند کارگرانی که با دریل زمین را سوراخ میکنند، به مدت طولانی نیروی زیادی به سر و گردن وارد میشود و به آن صدمه میخورد.
یکی از ورزشهای کلاسیک در فرهنگ ما، کشتی است. کشتیگیران به دلیل وضعیت خاص هنگام کشتی گرفتن مثل پل زدن و انجام بعضی از فنها، فشار زیادی به ستونفقرات گردنیشان وارد میکنند. به همین دلیل قبل از انتخاب ورزش کشتی بهتر است قوس کانال ستونفقرات از نظر استاندارد بررسی شود تا اگر در اثر آسیب، کانال نخاع کمی تنگتر شود، عارضه چندانی پدید نیاید.
برخی از افراد هم بهطور مادرزادی دچار ناهنجاریهای ستونفقرات هستند.
تشخیص دیسک گردن
وقتی علایم و نشانهها، دیسکگردن را نشان میدهد، باید بررسیهای تکمیلی آغاز شود.
رادیوگرافی ساده، امآرآی و نوار عصب اطلاعات بیشتری میدهد و با کنار هم قرار دادن یافتهها، تصمیم درستی نیز برای درمان گرفته میشود.
بیماری دیسک گردن، مختص زندگی شهرنشینی است. در همه انسانها، فرایند فرسایشی دیسک بین ستونمهرهها از سن ۳۰ تا ۴۰ سالگی آغاز میشود و دیسک بهتدریج آب خود را از دست میدهد و علاوه بر اینکه ارتفاع آن کاهش مییابد، انعطافپذیریاش نیز کمتر میشود. عواملی هم به این فرسایش سرعت میبخشند و باعث بروز بیماری دردناک و ناتوانکنندهای به نام دیسکگردن میشوند.