علل شایع درد آرنج

آرنج مفصل پیچیده‌ای است که به شما اجازه می‌دهد ساعد خود را باز و خم‌کنید، همچنین امکان چرخش دست و ساعد را نیز برای شما فراهم می‌کند. اغلب حرکات دست، ترکیبی از این حرکات می‌باشد، گاهی اوقات ممکن است مشخص نمودن علت دقیق درد آرنج دشوار باشد. درد آرنج می‌تواند در اثر اختلالات متعددی ایجاد شود. یکی از علت‌های شایعان در بزرگ‌سالان، التهاب تاندون‌ها می‌باشد. تاندون‌ها بافت نرم عضله را به استخوان‌ها متصل می‌کنند، آن‌ها ممکن است دچار التهاب و یا آسیب‌دیدگی گردند. عمدتاً درد آرنج در اثر آسیب‌دیدگی‌های ناشی از استفاده بیش‌ازحد از آرنج به وجود می‌آید. گاهی اوقات ممکن است درد آرنج به علت آرتریت (آرتروز و التهاب مفصل) ایجاد شود، اما به‌طورکلی، مفصل آرنج نسبت به بسیاری از مفاصل دیگر، کمتر در معرض سایش و فرسایش قرار دارد. حتی ممکن است زمانی که شما استفاده چندانی از آرنج خود نداشته باشید، بازهم دچار درد آرنج شوید. افزایش قرمزی، تورم یا درد در ناحیه آسیب‌دیده، باید توسط یک پزشک بلافاصله معاینه شود. درمان‌های فیزیوتراپی می‌تواند در کاهش درد بیمار مؤثر باشند.

آناتومی مفصل آرنج

مفصل آرنج از به هم رسیدن انتهای سه استخوان در وسط دست شما ساخته می‌شود. استخوان بازو (هومروس) با قسمت داخلی اولنا (زند زیرین) و قسمت خارجی استخوان رادیوس (زند زبرین) متصل شده تا یک مفصل لولایی را تشکیل دهند. استخوان زند زبرین و زند زیر در ساعد به هم متصل می‌گردند تا امکان چرخش ساعد فراهم شود.

علل شایع درد آرنج

تحقیقات مداوم نشان می‌دهد که عوامل زیر شایع‌ترین موارد در خصوص درد آرنج می‌باشد:

* صدمات ناشی از ضربه‌ها: ازجمله شکستگی آرنج، دررفتگی آرنج، پارگی تاندون و رباط‌ها و غیره.

* آسیب‌دیدگی در اثر استفاده بیش‌ازحد از آرنج (میکروتروما): ازجمله التهاب تاندون‌ها، اپیکندیلیت داخلی (بیماری آرنج گلف بازان) و اپیکندیلیت جانبی (بیماری آرنج تنیس‌بازان).

* شرایط مزمن: مانند استئوآرتریت (آرتروز)، آرتریت روماتوئید، بورسیت آرنج و غیره.

بازی تنیس و گلف از علل شایع ایجاد علائم آرنج هستند. بااین‌حال، بسیاری از فعالیت‌های دیگر نیز می‌توانند باعث ایجاد التهاب در تاندون‌های آرنج گردند. به‌عنوان‌مثال استفاده از پیچ‌گوشتی، گرفتن اشیاء، استفاده از چکش، پرتاب کردن، جمع‌آوری، نقاشی و سایر فعالیت‌های دیگر می‌توانند آرنج را تحت تأثیر قرار دهند.

علائم

* تاندونیت: التهاب تاندون‌ها، مانند التهاب تاندون عضله دوسر و یا سه سر بازویی

* التهاب اپیکندیل جانبی آرنج ("بیماری آرنج تنیس‌بازان"): ایجاد درد در بخش بیرونی آرنج که ممکن است شامل مواردی همچون: حساسیت به لمس، درد هنگام باز کردن مچ دست، خشکی صبحگاهی آرنج، و ضعف و یا دردناک شدن آرنج هنگام گرفتن اشیاء یا تکان دادن دست.

* التهاب اپیکندیل داخلی آرنج ("بیماری آرنج گلف بازان"): ایجاد درد در بخش داخلی آرنج که می‌تواند شامل حساسیت به لمس و ایجاد درد هنگام خم کردن مچ دست باشد.

تشخیص

از طریق روش‌های تشخیصی متعددی ممکن است پزشک وجود اختلال در آرنج شمارا تشخیص دهد، ازجمله: تصویربرداری با اشعه ایکس، سی‌تی‌اسکن، الکترومیوگرافی یا MRI. در برخی از موارد، ممکن است نمونه‌برداری از مایع بورسای مفصل نیز درخواست شود.

درمان

استراحت

استراحت دادن به دست و بالا نگه‌داشتنان تا آنجایی که ممکن است (سعی کنید بر روی یک بالش قرار دهید)، می‌تواند در کاهش تورم و درد مؤثر باشد.

کمپرس سرد و گرم

* سرد نمودن آرنج دردناک در مرحلهٔ التهاب آسیب‌دیدگی آرنج، می‌تواند التهاب آرنج را کاهش دهد. این کار از طریق کاهش جریان خون به ناحیه آسیب‌دیده یا آرنج امکان‌پذیر می‌شود.

*گرم کردن آرنج دردناک می‌تواند جریان خون ناحیه آسیب‌دیده را افزایش دهد. این کار پس از مرحله التهابی آسیب‌دیدگی آرنج مفید است. ازآنجایی‌که خون بیشتری به ناحیه آسیب‌دیده خواهد رسید، مواد مغذی و اکسیژن بیشتری به ناحیه آسیب‌دیده انتقال داده می‌شود. بنابراین سرعت‌ترمیم افزایش میابد.

داروها

* داروهای غیراستروئیدی ضدالتهابی (NSAIDs) مانند آسپیرین و استامینوفن رایج‌ترین داروهای تجویزی در آسیب‌دیدگی آرنج و درد مرتبط با آن می‌باشد.

* استروئیدها مانند کورتون در کاهش التهاب می‌توانند بسیار مؤثر باشند.

* گاهی اوقات تزریق کورتیکواستروئیدها به عضلات آسیب‌دیدهٔ آرنج می‌تواند در کاهش درد مؤثر باشد.

تزریق پی آر پی (PRP)

پلاکت‌های خون فاکتورهای رشد و ترمیمی را به سمت خود جذب می‌کنند، بنابراین تزریق پلاسمای غنی از پلاکت (PRP) به رباط، تاندون و مفصل آرنج می‌تواند ترمیم بافت‌ها را شتاب بخشد. همچنین تزریق پی آر پی قدرت بافت‌های همبند را افزایش داده و درد بیمار را تسکین می‌دهد.

تزریق ازون

خاصیت احیاکنندگی و ضدالتهابی ازون باعث می‌شود تزریق اوزون به داخل بافت‌های ملتهب آرنج، منجر به کاهش درد و التهاب تاندون و بافت آرنج شود. ازون درد آرنج را تسکین داده و با فعال‌سازی سلول‌های بنیادی، بازسازی بافت‌های آرنج را تحریک می‌نماید.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی از طریق هدف قرار دادن عوامل زمینه‌ساز درد آرنج، در کاهش درد نقش بسیار مهمی ایفا می‌کند. ممکن است متخصصین ما برای جلوگیری از بروز درد آرنج در آینده یک برنامه جامع تمرینی ازجمله تمرینات تقویت‌کننده آرنج را برای شما برنامه‌ریزی نمایند. همچنین به کمک تمرینات کششی دمنه حرکتی آرنج دردناک می‌تواند دوباره به حالت طبیعی خود بازگردد.

از روش‌های مختلفی برای مدیریت درد و التهاب آرنج استفاده می‌شود، ازجمله:

لیزر درمانی
الکتروتراپی
درمان اولتراسوند
درمان مغناطیسی
ماساژ درمانی
کایروپراکتیک (درمان دستی)

الکتروتراپی

الکتروتراپی در افزایش سرعت بهبود، کاهش یا حذف کامل درد آرنج مؤثر بوده است. الکتروتراپی با بهره‌گیری از تکانه‌های الکتریکی، تارهای عصبی گروه C را به‌صورت مستقیم تحریک می‌کند که این امر می‌تواند در تسکین درد آرنج مؤثر باشد.

لیزر درمانی

لیزرهای کم‌توان به‌صورت ایمن، مؤثر، غیرتهاجمی، بدون ایجاد آسیب‌دیدگی می‌تواند در کاهش درد آرنج مؤثر باشد. لیزر درمانی سرد با مسدود کردن انتقال سیگنال‌های درد به مغز، درد آرنج را کاهش می‌دهد. برخی از سلول‌های عصبی مسئول درک حس درد و انتقالان به مغز می‌باشند. لیزر کم‌توان در کاهش التهاب و همچنین افزایش فعالیت عصب‌ها، بسیار مؤثر است. لیزر درمانی سرد نیز با ترشح اندورفین‌ها و انکفالین ها، سیگنال‌های درد را متوقف کرده و احساس درد را کاهش خواهد داد.

شاک ویو درمانی

شاک ویو تراپی، امواج صوتی را به آرنج دردناک انتقال می‌دهد. این امواج صوتی با ایجاد میکروتروما در عضلات و رباط‌ها باعث تحریک فرایندهای ترمیمی در آن‌ها می‌شود.