نور یک انرژی الکترومغناطیسی است . انرژی الکترومغناطیسی معمولا با طول موج اندازه گیری می شود . نور مرئی طول موجی بین 380 الی 740 دارد . هر رنگ درون نور مرئی طول موج خاص خود را دارد . نور مرئی که در یک باند باریک بین امواج مادون قرمز (IR) و ماوراء بنفش (UV) قرار می گیرد ، بخش کوچکی از انرژی الکترومغناطیسی را به خود اختصاص داده است :
تقریبا کمتر از نصف انرژی الکترومغناطیسی خورشید که به زمین می رسد نور مرئی است .اگر خورشید انرژی و امواج الکترومغناطیس آن به زمین نمی رسید تقریبا هیچ حیاتی در کره زمین وجود نداشت . حیات روی زمین در گرو انرژی الکترومغناطیس و نوراست . نور لیزر درمانی انرژی الکترومغناطیس مادون قرمز است که بصورت فوتون وارد بدن می شود، دسته فوتون های نور در یک راستا و کنار هم باقی می مانند و همانند نور یک لامپ معمولی ازهم پراکنده نمی شوند . تحقیقات اخیر نشان داده است وقتی بافت های بدن در مقابل تابش نور لیزر پرتوان قرار می گیرند تولید آنزیم معمولی سیتوکروم سی اکسید از (cytocrome c oxidase) افزایش می یابد . این آنزیم مسئول تولید ATP در بدن است . مولکول ATP انرژی شیمیایی در دسترس و مورد نیاز سلول های بدن است . بنابراین با افزایش ظرفیت تولید ATP و افزایش ذخایر ATP در سلول انرژی سلول برای انجام فعالیت هایش افزایش پیدا می کند . فعالیت هایی از قبیل : کاهش درد ، کاهش التهاب ، کاهش بافت اسکار، افزایش متابولیسم سلولی ، بهبود فعالیت عروقی ، افزایش سرعت ترمیم معمولی این ها اثرات نوری - شیمیایی لیزرتراپی پرتوان محسوب میشود .
دستگاه های لیزر کلاس 4 خروجی و قدرتی از0.5 وات به بالا دارند .که به آنها لیزر پرتوان گفته می شود لیزرهای کلاس2 و کلاس3 در طبقه بندی لیزرها به عنوان لیزرکم توان محسوب می شوند لیزرهای کم توان بدلیل قدرت کمتر خروجی ضعیف تر چگالی انرژی کمتری تولید می کنند . بنابراین برای اینکه دوز درمانی مناسب را به بافت مصرف برسانند در مقایسه با لیزر پرتوان از توانایی کمتری برخوردارند ..