روش کار نورولیز امواج رادیویی گانگلیون ریشه پشتی کمری
نباید از داروهای آرام بخش استفاده نمود. بیمار روی تخت در وضعیت خوابیده به شکم قرار گرفته و برای کاهش لوردوز و قوس کمری یک بالش زیر شکم قرار داده می شود. یک نمای قدامی خلفی برای مشخص کردن سطح موردنظر با استفاده از یک کلامپ گرفته می شود. سپس، فلوروسکپ تا حدودی چرخانده می شود که صفحه انتهایی مهره مورد نظر، بدون دوتا شدن خط لبه آن دیده شود. سپس، فلوروسکپ به سمت مایل طوری چرخانده می شود که زوائد شوکی درست در سمت داخل ستون فاست در طرف مقابل دیده شوند، سپس نقطه ورود که منطبق بر همان نقطه هدف است، علامت زده می شود.
نقطه هدف برای بلوک سگمنتال تشخیصی در مقایسه با امواج رادیویی گانگلیون ریشه پشتی، متفاوت است.برای بلوک تشخیصی،نقطه هدف ۱ تا ۲ سانتی متر دیستال به گانگلیون ریشه پشتی است. نقطه هدف برای نورولیز امواج رادیویی گانگلیون ریشه پشتی تقریبا یک میلی متر در پایین خط فرضی است که پدیکل را به ۲ قسمت می کند. پس از تزریق بی حسی موضعی (لیدوکائین ۱%) در پوست،سوزن را وارد کرده و به روش تونلی به آهستگی به جلورانده می شود، با هر بار جلو بردن سوزن، باید عمق آن را با فلوروسکپ کنترل نمود، و بهترین نما برای این کار نمای پهلویی است. در غیر این صورت احتمال آسیب به ریشه عصب وجود دارد. در این نمای پهلویی ، نوک سوزن باید در قسمت بالایی سوراخ بین مهره ای قرار گیردو فقط یک میلی متر از لبه خلفی این سوراخ جلوتر برود.
برای انجام بلوک تشخیصی یک عصب سمگنتال، که همیشه قبل از نورولیز امواج رادیویی انجام می گردد، سوزن باید در قسمت بالای سوراخ بین مهره ای قرار گیرد، اما در لبه شکمی آن. حتی با روش های دقیق، نمی توان تضمین کرد که نوک سوزن به جلو رونده، با ریشه عصب تماس پیدا نکند. اگر بیمار دچار درد ناگهانی تیرکشنده در درماتوم همان طرف شد، سوزن را باید بلافاصله یک تا دو میلی متر عقب کشید. قدم بعدی کنترل محل سوزن با تزریق ماده حاجب است.
فلوروسکپ را در نمای قدامی خلفی قرار داده و مقدار کمی ماده حاجب تزریق می گردد. فقط باید عصبی را مشاهده نمود که از سوراخ بین مهره ای خارج می شود و هیچ جریانی از ماده حاجب در فضای اپیدورال دیده نشود. برای بلوک تشخیصی بیش از یک میلی لیتر داروی بی حسی موضعی (لیدوکائین ۱% ) تزریق می گردد. برای نورولیز امواج رادیویی در گانگلیون ریشه پشتی، تحریک ابتدا با ۵۰ هرتز انجام می شود این کار باید سبب احساس مورمور در درماتوم مرتبط پا با آستانه ای کمتر از ۵/۰ ولت گردد. سپس، تحریک با ۲ هرتز انجام می شود که باید در آستانه ای کمتر از ۱۵۰% آستانه تحریک ۵۰ هرتزی، سبب ایجاد پاسخ گردد. در ناحیه کمری نورولیز گانگلیون ریشه پشتی با امواج رادیویی پالسی ارجحیت دارد، زیرا کمتر از امواج رادیویی معمول باعث بروز تخریب می شود. توصیه به استفاده از امواج رادیویی پالسی به مدت ۱۲۰ ثانیه، و ۲۰ هزارم ثانیه در ثانیه، و ۴۵ ولت برای دو بار می شود.
اگر امپدانس بیش از ۴۰۰ اهم باشد، یک میلی لیتر لیدوکائین ۱% باید قبل از نورولیز تزریق نمود. دمای نوک سوزن نباید از ۴۲ درجه سانتی گراد بیشتر شود. اگر این اتفاق افتاد، ولتاژ را باید به ۴۰ تقلیل داد.
تجهیزات نورولیز امواج رادیویی گانگلیون ریشه پشتی کمری
برای بلوک تشخیصی می توان از سوزن شماره ۲۲، ۱۰ سانتی متر استفاده کرد. برای نورولیز امواج رادیویی می توان از کانول ۱۰سانتی متر و پروپ ۱۰ سانتی متر استفاده نمود.
مراقبت پس از عمل نورولیز امواج رادیویی گانگلیون ریشه پشتی کمری
به بیماران باید اطلاع داد که پس از بلوک تشخیصی، داروی بی حسی موضعی می تواند سبب ضعف موقتی اندام تحتانی شود. بنابراین ،تا ۴۵ تا ۶۰ دقیقه بعد از بلوک ایستادن یا قدم زدن ممکن است خطرناک باشد.
۱۵تا ۳۰ دقیقه یعد از بلوک، اثر بی دردی آن باید ارزیابی گردد. اگر ۵۰% کاهش درد وجود داشت، می توان از درمان امواج رادیویی پالسی استفاده کرد. بیمار بلافاصله پس از انجام امواج رادیویی می تواند ترخیص گردد. بیمار باید مطلع شود که تا چند هفته ممکن است یک درد سوزشی داشته باشد، و هم چنین اثرات درمانی ممکن است چند هفته بعد(۸-۶ هفته) از انجام امواج رادیویی بروز کند.