ساختمان لیزر:
هر دستگاه لیزر از سه بخش درست شده است:
-
ماده فعال: ماده ای که انرژی داده شده را جذب می کند، برانگیخته می شود و سپس آن را نشر می دهد. این ماده می تواند اتم، مولکول یا یون باشد و این سه می توانند در چهار حالت مایع، گاز، جامد یا پلاسما باشند.
-
نگهدارنده یا کاواک لیزر: هم ماده فعال را نگه می دارد و هم شرایط لازم برای تشدی و تقویت نور را فراهم می کند.
-
منبع نیرو: انرژی لازم برای عمل تحریک و ایجاد برانگیختگی در ماده فعال را فراهم می کند.
برای تولید پرتو باید درون کاواک جمعیت وارونه داشت، یعنی باید از قبل تعداد ذرات موجود در تراز انرژی بالا همیشه بیشتر از تراز پایین باشد وگرنه به جای پدیده نشر، پدیده جذب رخ خواهد داد.
اثرات فیزیولوژیک نور لیزر:
نور لیرز داری اثرات شیمیایی، حرارتی، زیست الکتریکی و القای بیولوژیکی است.
اثرات شیمیایی: هر اتم یا مولکول فرکانس خاصی دارد که در آن فرکانس بهترین عملکرد را نشان می دهد. پی اگر لیزری با طول موج همسان به یک مولکول تابیده شود اثرات خود را به بهترین صورت ایجاد
اثرات حرارتی: انرژی الکترومغناطیسی حاصل از تابش لیزر جذب اتم ها و مولکول های بدن شده و سبب افزایش تحرک آن ها و این افزایس حرکت، سبب افزایش حرارت می شود که در سطح بافت بیشتر ازعمق آن است. اثر حرارتی باعث تقویت متابولیسم سلول ها، گردش خون، تقویت خاصیت ارتجاعی بافت همبند و ایجاد اثرات ضد درد لیزری می شود.
اثرات زیست الکتریکی: تغییر شکل فوتون به الکترون و جذب نور توسط یون های سدیم و پتاسیم موجود در غشا سلول اتفاق می افتد. غشا سلول در زمان آسیب بافتی و تحریک دردناک، دپلاریزه شده و ایجاد درد می کند. تاثیر لیزر به دلیل تحریک مستقیم یونی و افزایش ATP و فعال کردن دوباره پمپ سدیم-پتاسیم و رپلاریزه شدن سلولی، ایجاد بی دردی است.
اثرات القای بیولوژیک: کمک به افزایش متابولیسم سلولی و در نتیجه افزایش تقسیم سلولی، تقویت گردش خون، گشادی رگ ها، ایجاد بی دردی و اثرات ضدالتهابی است.
راه های تابش لیزر به بدن:
-
تابش بیرونی از راه پوست که به دو روش تماسی و غیر تماسی یا روی نقطه حساس و دردناک تابانده می شود. در روش غیر تماسی یه صورت فاصله دار و منطقه ای که برای نواحی بزرگتر به کار می رود.
-
تابش درونی که راه حفره های بدن به کمک فیبر نوری یا کلاهک اپتیکی برای تامین عمق نفوذ بیشتر به کار می رود. همچنین تابش درون وریدی که از دو راه انجام می شود: یا از روی پوست در منطقه عبور ورید یا با استفاده از آنژیوکت ویژه از درون وریدی.
کاربرد لیزر کم توان در درمان بیماری های دردناک:
لیزر در درمان طیف وسیعی از بیماری ها کاربرد دارد مانند: استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید، اختلالات مفصلی، آرتریت پسوریاتیکی، تاندینیت یا تنوواژینیت و پوکی استخوان.