مفصل شانه یكی از انعطاف پذیرترین مفصل های موجود در بدن است. به این خاطر این مفصل از نوع گوی و كاسه می باشد. سر استخوان بازو (استخوان هومروس) درون كاسه ی شانه كه به آن امكان چرخیدن در دامنه وسیعی از حركات را داده است، قرار می گیرد. نتیجه ی این انعطاف پذیری و مقدار استفاده از آن و فشاری كه همه ی ما بر روی شانه هایمان می آوریم، این است كه شانه یكی از آسیب پذیرترین مفصل های بدن به شمار می آید.بر اساس این آسیب پذیری زیاد پزشكان شانه ی بیمار را بر پایه و اساس منظمی درمان می كنند. انواع زیادی از آسیب های شانه وجود دارد از آسیب های روتاتور كاف ، شانه منجمد ، التهاب تاندون عضله دوسر تا پارگی و آسیب لیگامان ها، كه همگی منجر به كاهش واضح در دامنه ی حركت شانه و كیفیت زندگی می شوند. آسیب های شانه تاثیر بسیار زیادی بر فعالیت های روزانه زندگی می گذارند. با آسیب شانه، فعالیت های ساده ای مانند بالا بردن دست برای برداشتن لیوان از كابینت ،به تنهایی برداشتن كارتن از یخچال و یا حتی پوشیدن تیشرت، ممكن است غیر ممكن شود. به دلیل این تاثیراتی كه بر روی زندگی و فعالیت های زندگی روزانه می گذارد، بیماران تقریبا همیشه به دنبال درمان موثر برای بهبودی شانه ی خود و افزایش كیفیت زندگیشان هستند. تزریق اوزون یكی از همین درمان های موثر می باشد.
از فواید اوزون تراپی بدانید
اوزون باعث تحریك بهبود طبیعی بدن و مكانیسم های ترمیمی می شود و به افزایش ومتعادل كردن فرایند طبیعی ضد پیری بدن و روند مبارزه با بیماری كمك می كند. وقتی بر آن متمركز شوید خواهید یافت كه اوزون تراپی به عنوان یكی از روش های درمانی هومیوپاتی شناخته شده است كه منجر به تحریك و تثبیت عملكرد بیولوژیكی می شود. هزاران مقاله ی علمی پیرامون ایمن بودن و فایده ی بالینی اوزون تراپی منتشر شده است.بسیاری از پزشکان از روش درمانی اوزون در کنار سایر روش های درمانی از جمله فیزیوتراپی،برای درمان بیماران مبتلا به آسیب های مفصل و تاندون شانه استفاده می کند.
اوزون چگونه اثر میگذارد؟
برای این كه متوجه چگونگی اثر گذاشتن اوزون شویم ابتدا باید بدانیم چه اتفاقی در بدن می افتد كه منجر به درمان ناموفق، تخریب و بیماری می شود. اگر نگوییم همه، اما اكثر درمان های ناموفق، تخریب و بیماری ناشی از تغییر مصرف اكسیژن در بدن است. اكسیژن برای زندگی حیاتی است.( نخوردن و نیاشامیدن در ١٠ دقیقه را در برابر نفس نكشیدن در ١٠ دقیقه مقایسه كنید!) بدن نیاز دارد كه بتواند به طور موثر از اكسیژن استفاده كند تا بتواند درست كار كند. مقدار هوایی كه ما نفس می كشیم كم اهمیت تر از توانایی ما در استفاده از اكسیژن می باشد. "بهره برداری اكسیژن" اشاره به كارایی سلول ها در تبدیل كردن انرژی موجود در اكسیژن به انرژی مورد استفاده ی بدن برای فعالیت های فیزیولوژیك دارد. هنگامی كه كیفیت بهره برداری و مصرف اكسیژن پایین می آید، تمامی فعالیت های بدن رو به زوال می رود، رادیكال های ازاد زیان آور تجمع می یابند، و ظرفیت بافر آنتی اكسیدان بدن پایان میابد.كاهش بهره برداری اكسیژن میتواند به صورت سیستمیك باشد، دراین صورت تمام بدن تحت تاثیر آن آسیب میبیند. و یا ممكن است موضعی باشد مانند: اطراف یك شانه ی پیچ خورده، درون یك ارتریت شانه، یا اطراف یك آسیب مزمن روتاتور كاف.
یك نكته ی دیگر:
برخلاف تصور خیلی ها، اوزون به خودی خود باعث اثرات درمانی نمی شود. به محض تزریق یا استفاده ، اوزون بلافاصله توسط بافت نرم جذب می شود. و سپس به آمینواسید ها و لیپیدها متصل می شود و تركیباتی به نام "پراكسید" تشكیل می شود. این پراكسیدها ( با پراكسید هیدروژن اشتباه گرفته نشوند) مجموعاً به نام "ozonide" شناخته می شوند. اوزونید ها منجر به افزایش بهره برداری اكسیژن توسط بافت می شوند و همچنین باعث افزایش ساخت آنزیم های بافر آنتی اكسیدان بدن می شوند.به عبارتی دیگر اوزون تراپی به درمان علت زمینه ای آسیب و بیماری كمك می كند نه اینكه فقط علائم را از بین ببرد.
آیا اوزون تراپی ایمن است؟
اوزون به عنوان یك عامل مضر كه منجر به وضعیت های بد از جمله بیماری های ریه شده شمرده می شود،تصور می شود( به طور غلط) كه یك جزء اصلی آلودگی مه دود است، و تصور می شود كه منجر به آسیب محیط زیست می شود.
چطور ممكن است برای بدن مفید باشد؟
در حالی كه اوزون یك جزئی از آلودگی هوا به شمار می آید، در واقع بخش بسیار كوچكی را تشكیل می دهد . ( به یاد داشته باشید كه اوزون یك ماده ی طبیعی است). به مراتب بزرگ ترین آلوده كننده های هوا را هیدروكربن های مضر، هیدروكربن های پراكسیده، و نیترات ها تشكیل می دهند. اما اوزون مقصر شناخته شده است زیرا كه از میان همه ی این آلوده كننده ها، اوزون سمی ترین و آزاردهنده ترین ماده نیست بلكه اندازه گیری آن بسیار راحت و ارزان است.همان طور كه در ابتدا اشاره شد اوزون تراپی كاملاً ایمن است. اگر اوزون تراپی را بسیاری از روش های درمانی سنتی مقایسه كنیم، اوزون تراپی :
* ایمن تر از بسیاری از روش های درمانی اصلی كه برای موقعیت های مشابه استفاده می شود، میباشد.
* شواهد علمی مبتنی بر اثر گذاری آن موجود می باشد.
* به شدت از نظر هزینه به صرفه می باشد.
آیا عوارض جانبی دارد؟
به عبارتی دیگر، بسیاری از روش های درمانی اصلی عوارض جانبی بالقوه زیادی دارند، اثر درمانیشان قطعی نیست و یا برای درصد كمی از مردم مفید اند، و ممكن است بسیار پرهزینه باشند خصوصاً اگر مجبور باشید چندین سال از آن درمان استفاده كنید.برای مثال، مصرف ضد التهاب های غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن Advil وMotrin ، سدیم ناپروكسن Aleve، Mobic و دیكلوفناك Voltaren, را در نظر بگیرید. بیمارانی كه تحت درمان با NSAID ها هستند ٥ الی ١٠ برابر بیشتر از افرادی كه آن ها را استفاده نمی كنند در معرض ابتلا به زخم معده هستند.