پارگی، کشیدگی و التهاب تاندون شانه

التهاب تاندون شانه مربوط به التهاب عضله چرخاننده بازو و یا ماهیچه دو سر بازو است.  التهاب تاندون شانه اغلب در ورزش های خاص که نیازمند حرکت دست در بالای سر به صورت مکرر است مشاهده می شود. برای مثال از این ورزش ها می توان از بیس بال، وزنه برداری، ورزش های راکتی، و بعضی از انواع ورزش های آبی نام برد. این آسیب دیدگی می تواند از یک التهاب متوسط تا درگیر شدن کل عضله چرخاننده بازو را در بر گیرد. هنگامی که عضله چرخاننده بازو ملتهب شده و ضخیم شود ، این عضله ممکن است زیر زائده آخری استخوان کتف گیر بیفتد (استخوان پوششی در بالاترین نقطه شانه که به عنوان بخشی از استخوان کتف یا تیغه شانه تشکیل می شود). آسیب روتاتور کتف شانه ممکن است بدنبال یک ضربه ناگهانی به ناحیه شانه بوجود آید که بدنبال آن بیمار به مدت چند ماه دچار درد شانه می شود. با این حال اکثر پارگی ها بدنبال ضربات خفیف ولی مکرری که در مدت چند سال به شانه وارد می گردد ایجاد می شود

در بسیاری فعالیت های بدنی که در آنها دست به بالای سر می رود فشارهای زیادی به ناحیه شانه و روتاتور کاف وارد می شود و همین عامل می تواند در دراز مدت موجب پارگی آن شود.این مشکل در سن بالای 40 سال بیشتر است. در این سنین تاندون روتاتور کاف ضعیف شده و با فشارهای کوچک تری آسیب می بیند.

علت ها و دلایل

هر چند التهاب تاندون شانه می تواند به خاطر یک آسیب دیدگی باشد، در اکثر موارد این مشکل در نتیجه تکرار انجام یک حرکت خاص در طول زمان ایجاد می شود. در حقیقت علت پارگی تاندون شانه در اکثر افراد در نتیجه فعالیت های شغلی یا تفریحی خود که شامل انجام حرکت های تکراری است و باعث وارد شدن فشار به تاندون ها جهت انجام فعالیت می شود، به این مشکل مبتلا می شوند.

هنگام انجام حرکت های ورزشی یا فعالیت های شغلی تکراری مهم است که فرد از تکنیک های مناسب استفاده کند تا از علت التهاب تاندون شانه جلوگیری نماید. در حقیقت استفاده از تکنیک نامناسب می تواند فشار وارد شده به تاندون ها و علت درد شانه و عوارض را افزایش دهد .

علائم و نشانه ها

موارد زیر رایج ترین علائم پارگی تاندون شانه و التهاب تاندون شانه را نشان می دهد. به هر حال، هر فرد ممکن است با نوع متفاوتی از این علائم مواجه شود. این علایم پارگی تاندون شانه شامل موارد زیر هستند:
•    ناتوانی در نگه داشتن بازو در موقعیت های خاص
•    ایجاد درد یا ناراحتی در شانه

علائم ایجاد پارگی تاندون شانه می تواند به سایر مشکلات یا ناراحتی ها نیز شباهت داشته باشند. به همین خاطر لازم است برای تشخیص صحیح مشکل، با پزشک متخصص دردشناسی ملاقات داشته باشید.

تشخیص

علاوه بر بررسی سابقه کامل بیماری و معاینه فیزیکی، روش های تشخیص کشیدگی و پارگی تاندون شانه می تواند شامل عکس برداری رادیولوژی (یک آزمایش تشخیصی که در آن از پرتو نامرئی انرژی الکترو مغناطیسی برای عکس گرفتن از بافت ها، استخوان ها، و اعضای داخل بدن استفاده می شود) اسکن ام آر آی (MRI)، و یا تصویر برداری با استفاده از امواج مافوق صوت باشد.

راه ها و روش های درمان

هدف های اصلی درمان التهاب و درمان پارگی تاندون شانه عبارت از تسکین درد بیمار و کاهش التهاب ایجاد شده است. به هر حال، روش های درمانی خاص برای تاندونیت شانه توسط پزشک بر اساس شرایط زیر تعیین می شود:

•    من بیمار، وضعیت کلی سلامت، و سابقه بیماری
•    سطح آسیب وارد شده
•    قدرت تحمل بیمار برای استفاده از داروها، روش ها، یا توصیه های درمانی خاص

درمان های اولیه برای تاندونیت عبارت است از:

• اجتناب از فعالیت هایی که مشکل را تشدید می کند.
• استراحت دادن به قسمت آسیب دیده
• یخ گذاشتن در ناحیه آسیب دیده در روز بروز حادثه
• مصرف قرص و یا ژل های ضد التهابی

اگر پس از گذشت یک هفته درد و ناراحتی تخفیف پیدا نکرد حتما به پزشک مراجعه کنید. اقدامات بعدی زیر ممکن است نیاز باشد:

تزریق کورتیکوستروئید: کورتیکوستروئیدها که به استروئیدها معروفند اغلب به دلیل کاهش سریع التهاب و درد مورد استفاده قرار می گیرند.
فیزیوتراپی:فیزیوتراپی درمانی بسیار مفید و موثر است به ویژه در درمان شانه منجمد. فیزیوتراپی شامل تمرینات دامنه حرکتی و استفاده از آتل برای عضو آسیب دیده است.

اوزون درمانی: گاز اوزون به ناحیه مربوطه تزریق می شود و این روش بدون عوارض می باشد و جهت درمان شما صورت می گیرد.

پرولوتراپی: داروهایی مانند هورمون رشد،دکستروس و ... به ناحیه مربوطه تزریق می شود

PRP: این روش عبارتند از تزریق پلاسمای نی شده در ناحیه مربوطه

لیزردرمانی: نور لیزر با کمگ سونوگرافی در ناحیه مربوطه تابانده می شود و این روش جز روش های نیمه تهاجمی است ولی احتیاج به بستری ندارد.