بلاک به معنی قطع کردن مسیر درد است و هم کاربرد درمانی و هم کاربرد تشخیصی دارد و با تزریق مواد بی حسی و در مواردی همراه با کورتیکواستروئید انجام می شود. شبکه عصبی بازویی از به هم پیوستن 5 عدد از اعصاب نخاعی گردنی (اعصابی که مستقیما از نخاع گردنی خارج می شوند) تشکیل می شود. سه شاخه اصلی از این شبکه خارج می شوند که در ادامه خود آن ها هم به شاخه های متعددی تقسیم می شوند و عصب دهی حسی و حرکتی کل بازو، ساعد و دست را تامین می کنند. عصب مدین کوتانوس از شبکه بازویی منشا می گیرد. این عصب از سمت داخلی زیر بغل، به سمت داخل بازو می آید. عصب اینترموستوبراکیال از عصب بین دنده ای دوم (عصب بین دنده های دو و سه) منشا می گیرد و در مسیری مشابه عصب مدین کوتانوس حرکت می کند. این دو عصب در سطح داخلی بازو کنار یک دیگر قرار دارند و شاخه های کوچکی بین آن دو برای تبادل پیام های عصبی وجود دارد. این دو عصب مسئول عصب دهی به پوست ناحیه داخل بازو هستند. کاربرد ها: معمولا از بلاک این دو عصب به صورت همزمان با بلاک شبکه بازویی استفاده می شود تا در قسمت داخلی بازو و زیربغل بی حسی کامل برای جراحی های مختلف یا دیگر پروسه هایی که نیاز به بی حسی دارند (مانند کنترل درد ناشی از آسیب فیزیکی و ...) ایجاد شود. نحوه انجام بلاک: بیمار به پشت می خوابد و بازو از بدن دور می شود. سپس پزشک با لمس زیر بغل و بازو محل تزریق را مشخص می کند. بعد از استریل کردن پوست بیمار با الکل یا بتادین، سوزن وارد پوست می شود. این تزریق برخلاف دیگر بلاک ها، به صورت زیرجلدی است. بعد از وارد شده ماده بی حسی به فضای زیر جلدی بیمار، با انتشار آن به سمت پایین، در دو عصب بلاک می شوند. عوارض جانبی احتمالی: چون این تزریق به صورت زیرجلدی و سوزن وارد بافت ها عمقی نمی شود، تقریبا بدون هیچگونه عارضه ای است. اگر سوزن وارد بافت های عمقی تر شود خطر تزریق داخل شریان (سرخرگ) و ورید (سیاهرگ) آگزلاری (زیربغلی) وجود که می تواند باعث مسمومیت بیمار شود، هرچند که این عارضه تقریبا هیچوقت اتفاق نمی افتد. احتمالا ایجاد یک کبودی کوچک در محل ورود سوزن وجود دارد.