علل و علایم بیماری پاژه استخوان

بیماری پاژه استخوان بیماری است که باعث میشود استخوان ها، بزرگتر و ضعیف تر از حد نرمال باشند. بیماری پاژه استخوان با روند بازیافت طبیعی بدن تداخل پیدا می کند و در نتیجه بافت استخوانی بتدریج جایگزین بافت استخوانی قدیمی می شود. اما استخوان های جدید شکننده و ضعیف هستند و شکل آنها نیز عوض شده است.

با گذشت زمان، این بیماری می تواند باعث آسیب دیدگی استخوان ها شود. بیماری پاژه استخوان اغلب در لگن، جمجمه، ستون فقرات و پاها اتفاق می افتد.

مردها بیشتر از زنان در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند.

علایم بیماری پاژه استخوان

بسیاری از افراد مبتلا به بیماری پاژه هیچ نشانه ای ندارند. این بیماری اغلب برای اولین بار زمانی کشف می شود  که اشعه ایکس برای یک دلیل دیگر گرفته می شود و یا زمانی که انجام یک آزمایش خون نشان دهنده افزایش سطح آلکالن فسفاتاز خون است.

درد

در بیماران مبتلا به علائم، درد استخوانی شایع ترین شکایت است. این درد می تواند به بیماری پاژه فعال یا عوارض آن مربوط باشد که شامل موارد زیر است:

• شکستگی به علت شکننده شدن استخوان.
• تغییر شکل استخوان، از جمله خمیدگی  استخوان آسیب دیده.
• آرتروز پیشرفته در مفاصل در نزدیکی استخوان آسیب دیده .

به طور کلی علائم و نشانه‌های این بیماری به استخوان درگیر در بدن بستگی دارد.

لگن

بیماری پاژه در استخوان لگن می‌تواند باعث درد مفصل ران شود.

جمجمه

رشد بیش از حد استخوان در جمجمه می‌تواند باعث کاهش شنوایی یا سردرد شود.

ستون فقرات

اگر ستون فقرات تحت تأثیر قرار گیرد، رشته‌های عصبی ممکن است فشرده شوند. فشردگی عصب باعث درد، گزگز و بی حسی در بازو یا پا می‌شود.

پا

ضعیف شدن استخوان‌ها ممکن است باعث خمیدگی آنها شود. بدشکلی استخوان در پاها می‌تواند فشار بیشتری را بر روی مفاصل مجاور ایجاد کند. این امر باعث آرتروز در زانو یا ران می‌شود.

تشخیص

اسکن شکستگی درشت نی:

بیماری پاژه استخوان، خطر شکستگی را افزایش می دهد. با این حال، انجام اسکن استخوان می تواند نقاط ضعف را شناسایی کند.

یک پزشک به طور معمول ابتدا احتمال بیماری پاژه استخوان را با استفاده از معاینه فیزیکی مشخص می کند که ممکن است ناهنجاری های اسکلتی یا تغییر شکل استخوان را نشان دهد. پزشکان سپس از اسکن استخوان و مطالعات آزمایشگاهی برای تعیین میزان بیماری استفاده خواهند کرد.

یک آزمایش خون قلیایی فسفاتاز می تواند بیماری پاژه را نشان دهد. افراد مبتلا به اختلال خون قلیایی فسفاتاز، آنزیمی در خون دارند. با این حال، بسیاری از بیماری ها یا شرایط دیگر ممکن است سبب افزایش سطح قلیایی فسفاتاز شود.

اسکن استخوان می تواند ناهنجاری های بازسازی استخوان، از جمله مناطق افزایش و کاهش رسوب استخوانی را نشان دهد.

سپس پزشک با استفاده از آزمایش اشعه ایکس بر روی استخوان، تشخیص بیماری را مورد تائید قرار می دهد.

درمان بیماری پاژه استخوان

در صورت عدم وجود علائم، بیماری ممکن است به درمان نیاز نداشته باشد. با این حال، اگر بیماری فعال باشد و بر نقاط پرخطر بدن مانند جمجمه یا ستون فقرات تأثیر بگذارد، پزشک ممکن است برای جلوگیری از عوارض، درمان را توصیه کند.

داروهایی که به کاهش درد ناشی از بیماری پاژه کمک می کنند نیز عبارتند از:

استامینوفن

داروهای ضد التهابی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن

علاوه بر این، گروهی از داروهایی که بیس فسفونات نامیده می شوند نیز درد را کاهش می دهند و به بدن کمک می کنند که روند استخوان سازی را تنظیم کرده و رشد طبیعی استخوان را تحریک می کنند. پزشک ممکن است داروی های خوراکی زیر را از این دسته تجویز کند:

آلندرونات (Fosamax) و یا پروتئینات (Didronel) که باید روزانه و به مدت شش ماه به صورت خوراکی مصرف شود.

تیلودرونات (Skelid) که باید روزانه به مدت سه ماه به صورت خوراکی مصرف شود.

ریزدرونات (Actonel) به صورت خوراکی هر روز به مدت دو ماه مصرف می شود.

تمام داروهای خوراکی باید با یک لیوان آب بزرگ (۶-۸ اونسی) بعد از بلند شدن از خواب استفاده شوند. بیماران باید به مدت ۳۰ دقیقه بعد از این داروها از مصرف غذا و نوشیدنی اجتناب کنند. هر یک از این درمان ها می تواند در صورت لزوم تکرار شوند. عوارض جانبی این داروها نیز عبارتند از:

• سوزش سر دل
• گاهی اوقات افزایش درد استخوان برای یک دوره کوتاه

داروهای تزریقی

داروهای تزریقی نیز برای این بیماری وجود دارد. داروهای تزریقی که می توانند برای پاژه استخوان تجویز شوند عبارتند از:

پامیدرونات (Aredia، که به صورت ماهانه و به مدت چند ماه به رگ تزریق می شود. تزریق آن چند ساعت طول می کشد. غالبا، التهاب چشم و یا از دست دادن استخوان اطراف دندان ها (استونکروز) عارضه جانبی آن است.

زولدرونات(Reclast)، که یک بار در سال تزریق می شود. تزریق آن کمتر از ۳۰ دقیقه طول می کشد. با این حال، تحقیقات اخیر نشان داده اند تزریق ممکن است سرکوب طولانی مدت فعالیت های بیماری را به همراه داشته باشد.

کلسی تونین، هورمونی است که چندین بار در هفته زیر پوست تزریق می شود.

گاهی اوقات برای کمک به ورم مفاصل ناشی از تغییرات استخوانی بیماری پاژه، به عمل جراحی نیاز است.

پیشگیری

برای کاهش ریسک پیامدهای مرتبط به بیماری پاژه استخوان موارد زیر کمک کننده خواهند بود:

• پیشگیری از سقوط

بیماری پاژه استخوان بیمار را در ریسک شکستگی استخوان قرار می‌دهد. بیماران باید از پزشک در مورد راه‌های پیشگیری از سقوط یا افتادن راهنمایی بگیرند.

• تغذیه مناسب

بیماران باید مقادیر کافی کلسیم و ویتامین D مصرف کنند که به جذب کلسیم توسط استخوان کمک می‌کند. این موضوع به ویژه در زمان مصرف بیسفسفونات‌ها اهمیت دارد. بیماران باید برنامه غذایی خود را با پزشک مرور کرده و در مورد لزوم مصرف مکمل‌های ویتامین یا کلسیم سؤال کنند.

• ورزش منظم

ورزش منظم برای حفظ تحرک مفصل و قدرت‌بخشی استخوان ضروری است. شخص باید پیش از شروع برنامه ورزشی خود برای تعیین نوع درست ورزش، مدت و شدت آن با پزشک مشورت کند. برخی از فعالیت‌های جسمانی ممکن است فشار زیادی بر استخوان‌های آسیب دیده تحمیل کنند.

روش های درمانی بدون جراحی در کلینیک فوق تخصصی دردشناسی پروفسور سیروس مؤمن زاده:

• درمان های نوین و تخصصی اوزون درمانی یا ازن تراپی

• آخرین لیزرهای پرتوان نسل جدید
• اوزون تراپی
• فیزیوتراپی
• تزریق اپیدورال  
• تریگرپوینت تراپی
• کمربندهای طبی
• رفلکسولوژی
•  RF یا رادیوفرکوانسی

در موارد نادر جراحی هستند.

برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه درمان‌های غیر جراحی ارائه شده در کلینیک دردشناسی پروفسور سیروس مؤمن‌زاده و توضیحات مربوط به آنها به مقالات درمان‌های بدون جراحی مراجعه کنید و در صورت تمایل به استفاده از این درمان های ترکیبی جامع و مدرن با کلینیک پروفسور مؤمن‌زاده تماس بگیرید.

و

همچنین می‌توانید سوالات خود را از پروفسور سیروس مومن زاده در تله ویزیت - TeleVisit بپرسید.

👇 اینجا را کلیک کنید 👇

www.TeleVisit24.com

تنها با وارد کردن نام و نام خانوادگى و شماره موبایل و ثبت نام در سامانه تله ویزیت، بلافاصله و حداکثر طى مدت ٢٤ ساعت پاسخ خود را از بهترین پزشکان متخصص دریافت کنید و دیگر نگران سلامت خود نباشید.