بلوک اعصاب / رادیو فرکوئنسی برای تسکین درد گردن

ستون فقرات از 24 استخوان ایجاد شده است که روی یک ستون قرار گرفته اند. این استخوان ها مهره ها هستند. بین هر مهره یک بالشتک - دیسک - وجود دارد که به عنوان یک ضربه گیر بین استخوان ها عمل می کند. هر مهره دارای دو مجموعه دستگیره استخوانی است که بین هر مهره به هم می رسند. نقطه ای که آنها با هم می‌رسند مفصل نامیده می‌شوند. (در گردن، بعضی اوقات مفصل زیگوافوفیز یا آپوفیز نامیده می شود.)

مفاصل صورت اجازه می دهد ستون فقرات به جلو خم شود یا به عقب کشیده شود. همچنین اجازه می دهند ستون فقرات از پهلو به پهلو بچرخد. یک کپسول بافت نرم از این اتصال محافظت می کند. مایع (مایع مفصلی) در این کپسول ساخته شده است تا مفاصل را روان کرده و به آرامی حرکت کند. لایه ای از غضروف سفید و صاف، مفصل را می پوشاند، همچنین به حرکت سریع آن در هنگام حرکت بدن کمک می کند.

با گذشت زمان، غضروف می تواند آسیب ببیند یا نازک شود. مفاصل نیز می‌تواند بزرگ شود. خارهای استخوانی ممکن است روی مفصل یا نزدیک آن رشد کنند. این امر باعث آرتریت، درد و تورم در مفاصل می شود.

اعصابی که از نخاع منشعب می شوند از مفاصل صورت عبور می کنند. آنها اعصاب را در بدن توسعه می دهند تا فعالیت ها و حرکت بدن را کنترل کرده و احساس کنند. به اینها ریشه عصبی می گویند. به اعصابی که خود را به مفاصل صورت خدمت می کنند شاخه های میانی گفته می شود. آنها سیگنال های درد را به نخاع و به مغز منتقل می‌کنند. درد یک علامت هشدار دهنده است که یک مفصل را تحریک می کند.

استخوان های ستون فقرات به سه بخش تقسیم می شوند. قسمت بالایی که جمجمه را به تنه متصل می کند ستون فقرات گردنی است. (قسمت میانی ستون فقرات قفسه سینه است که شما به آن متصل می شوید. آخرین قسمت ستون فقرات ستون فقرات کمری است که به لگن متصل می شود.)

بلوک اعصاب گردن برای تشخیص و تسکین درد

شخصی که در ناحیه گردنی ستون فقرات احساس درد می کند، مهم است که علت درد را کشف کنید. دانستن منشا درد به پزشک اجازه می دهد تا بهترین گزینه درمانی را انتخاب کنید.

در حین انسداد اعصاب گردن، پزشک مایع مسکن را به اعصاب سرو گردن تزریق می کند. ترکیبی از بی حسی موضعی و کورتیزون معمولاً در تزریق استفاده می شود. (داروی بی حسی درد درد را موقتا از بین می برد و کورتیزون تورم را کاهش می دهد)

پزشک از دستگاه سونوگرافی برای تزریق در عصب صحیح استفاده می کند. اگر این روش درد را تسکین دهد، پزشک می داند که عصب منبع درد و هدف درمان کدام است.

در برخی موارد، بلوک اعصاب گردن تنها چیزی است که مورد نیاز است. در موارد دیگر، اثرات آن از بین می‌رود. اگر بلوک اعصاب گردن با موفقیت درد را خنثی کرد، به احتمال زیاد بیمار پاسخ خوبی به رادیوفرکوئنسی خواهد داشت. اگر چنین نیست، احتمالاً بیمار کاندید مناسبی برای فرسایش فرکانس رادیویی نیست.

فرکانس رادیویی برای تسکین درد

فرکانس رادیویی از امواج رادیویی برای ایجاد گرما استفاده کنید و همچنین می توان برای از بین بردن بافت آسیب دیده استفاده کرد.  این عمل روی بافت عصبی انجام می شودو می‌تواند درد را تسکین دهد. این دارو با موفقیت برای درمان افرادی که مشکل آریتمی قلب دارند استفاده می شود. به طور کلی، از آن برای بین بردن تومورها و درمان درد استفاده می شود.

امواج رادیویی امواج الکترومغناطیسی هستند که با سرعت نور (186000 مایل در ثانیه) حرکت می کنند.

امواج فرکانس رادیویی باعث تسکین درد طولانی مدت نسبت به بلوک های عصبی یا سایر تزریق‌ها می شود. بسیار از انواع درد مزمن به امواج فرکانس رادیویی به خوبی پاسخ می دهند از جمله درد ناشی از:

• آسیب های مشابه شلاق
• شرایط درد نوروپاتیک مانند سندرم درد پیچیده منطقه ای یا سندرم های گیر افتادن عصب محیطی
• جراحی های قبلی ستون فقرات
• آرتریت نخاعی (اسپوندیلوز)

چیزی در طول فرکانس رادیویی اتفاق می افتد

قبل از شروع عمل، یک خط وریدی (IV) شروع می شود. این دارو برای دادن دارو به بیمار برای راحت تر شدن عمل و آرام کردن ترس از موارد مورد استفاده قرار می گیرد. قبل از قرار دادن IV ، ناحیه به دقت تمیز و بی حس می شود.

در طول عمل، بیمار باید هوشیار باشد تا به پزشک کمک کند تا مورد مورد نیاز در حین عمل ابلاسیون را به درستی قرار دهد.

پزشک از اشعه ایکس برای هدایت سوزن های دوقلو و عایق به محل مناسب در کنار عصب استفاده می کند. یک الکترود کوچک در داخل سوزن قرار می گیرد. یک جریان کوچک رادیوفرکانسی به مدت 60 تا 90 ثانیه به عصب شاخه داخلی کپسول مفصل هدایت می شود. امواج رادیویی باعث ایجاد گرما می شود. این امر باعث تخریب بافت عصبی می شود که سیگنال های درد را به مغز ارسال می کند.

این روش با تکنیک استریل انجام می شود تا خطر عفونت به حداقل می‌رسد.
پس از انجام عمل، شما را به اتاق ریکاوری می برند. پرستار شما را تحت نظر قرار می‌دهد تا مطمئن شود که واکنش آلرژیک ندارید. به محض پایدار شدن به شما اجازه خروج داده می شود.

شما باید حدود 24 ساعت استراحت کنید. در این مدت نباید با ماشین رانندگی کنید.

ممکن است چند روز بعد از عمل درد بیشتر احساس کنید. پزشک به همین منظور ممکن است داروهای مسکن اضافی به شما بدهد تا زمانی که این درد برطرف شود. ممکن است مقداری تورم یا کبودی در محل قرار دادن سوزن وجود داشته باشد. یک بسته به کاهش تورم کمک می کند.

آمادگی برای فرکانس رادیویی

پزشک دستورالعملهایی را در مورد نحوه آماده شدن برای امواج رادیو فرکوئنسی به اهمیت می دهد. دستورالعمل ها معمولاً شامل دستورالعمل هایی مانند:

• پس از انجام عمل، حتما یک همراه داشته باشید تاشما را به خانه برساند
• حداقل تا شش ساعت قبل از عمل چیزی نخورید. اگر از دارو استفاده می کنید، می توانید این کار را با مقدار کمی آب انجام دهید. اگر دیابت دارید، نباید انسولین یا قرص دیابت را بعد از عمل استفاده کنید.
• حداقل 11 روز قبل از عمل از آسپرین یا داروهای موجود در آسپرین استفاده کنید. آسپرین می تواند باعث خونریزی شود یا روند انعقاد را کند کند.
• جواهرات با خودتان همراه نداشته باشید
• صبح با استفاده از صابون باکتریایی دوش بگیرید تا خطر عفونت را کاهش دهید
• لباسی بپوشید که راحت بتوانید تعویض کنید.

تسکین درد ناشی از فرکانس رادیویی

میزان تسکین درد بعد از عمل در افراد مختلف متفاوت است. سه هفته یا بیشتر طول می کشد تا اثرات کامل رادیوفرکوئنسی احساس شود.  تسکین درد ممکن است شش ماه تا یک سال یا حتی بیشتر ادامه یابد. برخی اوقات، اعصاب دوباره رشد می کنند. در چنین مواردی، ممکن است نیاز به تکرار رادیو فرکوئنسی داشته باشید.

پس از عمل، برایتان فعالیت آسانتر می شود.  درد، فعالیت را سخت می کند. فردی که درد زیاد داشته است ممکن است ماهیچه های ضعیف تری داشته باشید. مهم است که به تدریج قدرت و تناسب اندام خود را پیدا کنید.

عوارض احتمالی

در حالی که این روش درمانی ایمن و بدون جراحی است و به همین دلیل خطرات و عوارض کمی دارد.  

ولی در موارد نادر عوارض رادیوفرکوئنسی می تواند شامل عفونت، بی حسی یا واکنش آلرژیک به داروها باشد که ممکن است در طول عمل استفاده می‌شود. پزشک دستوراتی را در مورد مواردی که باید مراقب باشید به شما می دهد.