شانه یکی از متحرک ترین مفاصل بدن و همچنین یکی از ناپایدارترین مفاصل بدن است. بی ثباتی شانه به دلیل سستی رباط، علت اصلی اکثر دردها در شانه است، اما در بسیاری از موارد تشخیص داده نمی شود. این امر منجر به دریافت چرخه‌های درمان‌های دژنراتیو مانند تزریق کورتیزون و ایبوپروفن برای پوشاندن درد، یا دوره‌های فیزیوتراپی برای درمان عضلات می‌شود، اما هیچ یک از این درمان‌ها نمی‌تواند سستی و تحلیل رباط را اصلاح کند. شرایط دژنراتیو نیاز به راه حل های احیا کننده دارد! از سال 1993در دنیا درمان با پلاسمای غنی از پلاکت و سلول های بنیادی پیشرو بوده است تا به طور موثر درد حاد و مزمن شانه را بدون جراحی از بین ببرد. کلینیک درد پروفسور سیروس مومن زاده در انواع عارضه های مربوط به شانه درد از جمله موارد زیر پرولوتراپی را ارائه می دهد. از جمله :
-
استئوآرتریت
-
پارگی روتاتور کاف
-
رگ به رگ شدن AC
-
پارگی لابروم گلنوئید
-
شانه منجمد یا شانه یخ زده
-
تاندیوپاتی
-
بورسیت شانه و...
علائم ناشی از بی ثباتی شانه
-
تق تق کردن و دا دادن شانه حین حرکت دادن شانه
-
سفت شدن و عدم توانایی حرکت شانه
-
از دست دادن قدرت شانه
-
اسپاسم عضلانی
-
درد شانه
این علائم می‌تواند نشانه‌ای از شانه درد باشد که به درمان پرولوتراپی به خوبی پاسخ می‌دهد.
درمان پرولوتراپی برای درد شانه و شانه منجمد
برای رفع ناپایداری مفصل شانه، ساختارهای لیگامانی و کپسولی شانه باید تقویت شوند. ساختار کپسولی اصلی که در پایداری شانه نقش دارد، لابروم گلنوئید است که استخوان بازو را در حفره گلنوئیدی کتف نگه می دارد. سایر دلایل رایج برای بی ثباتی مفصل شانه عبارتند از:
-
ضعف در تاندون فوق خاری
-
شلی رباط آکرومیوکلاویکولار
-
ضعیف شدن رباط گلنوهومرال
-
ضعف ساختارهایی که به فرآیند کوراکوئید متصل می شوند
شانه معمولاً ناپایدار است زیرا این ساختارها پاره شده یا کشیده می شوند. هنگامی که این ساختارها کشیده می شوند، هیچ تمرینی به اندازه کافی مفصل شانه را تقویت نمی کند تا آن را به طور دائم در جای خود نگه دارد.
تزریق پرولوتراپی یک رویکرد پیشرفته و در عین حال غیرجراحی است که مستقیماً قدرت ترمیم ساختارهای شانه را تحریک می کند. تزریق ها در اطراف کل شانه انجام می شود، بسته به جایی که ضعف و ناپایداری مستقیماً در اتصالات رباط و تاندون قرار دارد، این امر بدن را تحریک می کند تاروال طبیعی خود را که در غیر این صورت به خودی خود بهبود نمی یابند، آغاز کند. بیماران می توانند در طول دوره درمان به کار و انجام فعالیت های روزمره زندگی خود ادامه دهند. معمولاً در طی چند درمان، بافت به اندازه کافی تقویت شده است تا درد را از بین ببرد و پایه ای پایدار برای ماهیچه ها فراهم کند تا سطح بالایی از فعالیت را دوباره از سر بگیرند و این بافت را برای ورزشکاران و کسانی که کارهای فیزیکی انجام می دهند ایده آل می کند.