مرحله ی تحلیل روندهای است که به مرور ساختمان مهره گردنی و دیسک بین مهره ای را درگیر و موجب فشردگی نخاع و یا ریشه های عصبی می شود.
اسپوندیلوز گردنی آسیب طبیعی غضروف، دیسک، رباط ها و استخوان های گردن است. علائم اصلی شامل درد یا سفتی گردن است.
اسپوندیلوز گردنی چیست؟
اسپوندیلوز گردن یک اصطلاح کلی برای ساییدگی و پارگی ناشی از افزایش سن در ستون فقرات گردنی (گردن) است که می تواند منجر به گردن درد، سفتی گردن و سایر علائم شود. گاهی اوقات به این حالت آرتروز یا آرتروز گردن نیز می گویند.
چه کسانی بیشتر در معرض خطر ابتلا به اسپوندیلوز گردن هستند؟
سن بالاتر یک عامل خطر برای اسپوندیلوز گردن است. علاوه بر سن، احتمال بیشتری دارد که گردن درد یا سایر علائم مرتبط با اسپوندیلوز گردن را در صورت موارد زیر بیمار تجربه کند:
-
سیگار کشیدن یا اعتیاد داشتن
-
زمینه ارثی یا ژنتیکی
-
فشار آوردن به گردن، مانند نگاه کردن به بالای سر (مثلاً نقاش ها) یا به پایین (لوله کش یا نصاب کفپوش) هر روز برای ساعت های طولانی یا نگه داشتن سر در موقعیت نامناسب برای مدت طولانی (مثلاً خیره شدن به صفحه کامپیوتر که خیلی بالا یا پایین است).
-
آسیب به گردن، مانند تصادف رانندگی.
-
کارهای سنگین مانند کارگران ساختمانی
-
قرارگیری در معرض ارتعاشات زیادی مانند رانندگان اتوبوس یا کامیون
علائم اسپوندیلوز گردنی
برای اکثر افراد، اسپوندیلوز گردن هیچ علامتی ایجاد نمی کند. هنگامی که علائم ظاهر می شوند، معمولاً شامل درد و سفتی در گردن و اسپاسم گردن می شوند.
گاهی اوقات، اسپوندیلوز گردن منجر به باریک شدن فضای مورد نیاز نخاع و ریشه های عصبی می شود که از ستون فقرات به بقیه بدن می گذرد. اگر نخاع یا ریشه های عصبی گیر کرده باشند، ممکن است این موارد را تجربه کنید:
-
گردن درد یا سفتی. این ممکن است علامت اصلی باشد. وقتی گردن خود را حرکت می دهید درد ممکن است بدتر شود
-
سوزن سوزن شدن، بی حسی و ضعف در بازوها، دست ها یا پاها.
-
اسپاسم عضلانی
-
صدای تق تق کردن یا ساییده شدن هنگامی که گردن خود را حرکت می دهید.
-
سرگیجه.
-
سردرد.
-
عدم هماهنگی و مشکل در راه رفتن
-
از دست دادن کنترل مثانه یا روده
علت اسپوندیلوز گردن چیست؟
با افزایش سن، ستون فقرات به دلیل چندین دهه سایش و پارگی طبیعی دچار تغییراتی می شود. با شروع میانسالی، دیسک بین مهره های شما شروع به تغییر می کند. این تغییرات می تواند شامل موارد زیر باشد:
-
دژنراسیون: دیسک های ستون فقرات در گردن شما ممکن است به آرامی فرسوده شوند (دژنراته شوند). با گذشت زمان، دیسک ها نازک تر می شوند و بافت نرم خاصیت ارتجاعی کمتری دارد. اگر شما یا والدینتان نسبت به سالهای قبل قد خود را کمی کوتاهتر اندازهگیری کنید، این یک فروپاشی یا نشستن دیسکهای طبیعی است.
-
فتق دیسک: پیری طبیعی می تواند باعث پارگی یا ترک خوردن بخشی از دیسک ستون فقرات شما شود. به این فتق دیسک می گویند. فتق سبب میشود تا مایع دیسک بیرون بزند و بر روی بافت مجاور یا عصب نخاعی فشار بیاورد. این فشار می تواند باعث درد، گزگز یا بی حسی شود.
-
استئوآرتریت : استئوآرتریت یک بیماری پیشرونده (مداوم) است که باعث تحلیل رفتن غضروف در مفاصل شما می شود (با گذشت زمان فرسوده می شود). با استئوآرتریت، غضروف سریعتر از پیری طبیعی تحلیل میرود.
-
خارهای استخوانی : زمانی که غضروف در مفاصل مهرههای ستون فقرات شروع به تحلیل رفتن میکند و بافت استخوانی مستقیماً روی سایر بافتهای استخوانی ساییده میشود، رشد غیرطبیعی استخوان در امتداد لبههای مهرهها ایجاد میشود. این رشدها (به نام استئوفیت یا خار استخوانی) با افزایش سن شایع می شوند. اغلب آنها هیچ علامتی ایجاد نمی کنند.
تشخیص اسپوندیلوز گردن
پزشک شما احتمالاً با یک معاینه فیزیکی شروع می کند که شامل موارد زیر است:
-
بررسی دامنه حرکت در گردن
-
تست رفلکس ها و قدرت عضلانی خود برای یافتن اینکه آیا فشاری روی اعصاب نخاعی یا نخاع شما وجود دارد یا خیر
-
تماشای راه رفتن شما برای دیدن اینکه آیا فشرده سازی ستون فقرات بر راه رفتن شما تأثیر می گذارد یا خیر
تست های تصویربرداری
تست های تصویربرداری می توانند اطلاعات دقیقی را برای راهنمایی تشخیص و درمان ارائه دهند. پزشک ممکن است توصیه کند:
-
اشعه ایکس گردن. اشعه ایکس می تواند ناهنجاری هایی مانند خار استخوان را نشان دهد که نشان دهنده اسپوندیلوز گردن است. اشعه ایکس گردن همچنین میتواند علل نادر و جدیتر درد و سفتی گردن مانند تومورها، عفونتها یا شکستگیها را رد کند.
-
سی تی اسکن. سی تی اسکن می تواند تصویربرداری دقیق تری به خصوص از استخوان ها ارائه دهد.
-
ام آر آی. ام آر آی می تواند به مشخص کردن مناطقی که ممکن است اعصاب در آنها فشرده شود کمک کند.
-
میلوگرافی. یک رنگ ردیاب به کانال نخاعی تزریق می شود تا تصویربرداری با اشعه ایکس یا سی تی با جزئیات بیشتری ارائه شود.
-
الکترومیوگرافی. این آزمایش فعالیت الکتریکی اعصاب شما را اندازه گیری می کند، زیرا آنها پیام هایی را به ماهیچه های شما در هنگام انقباض و استراحت ماهیچه ها منتقل می کنند.
درمان اسپوندیلوز گردن
برای مواردی از اسپوندیلوز که فقط باعث درد خفیف و سفتی گاه به گاه می شود، درمان لازم نیست. درمان های خانگی، استراحت و داروهای بدون نسخه برای کنترل درد کافی است.
فیزیوتراپیست می تواند تمریناتی را برای کمک به کشش و تقویت عضلات گردن و شانه ها به شما آموزش دهد. برخی از افراد مبتلا به اسپوندیلوز گردنی از استفاده از کشش سود می برند، که می تواند به ایجاد فضای بیشتری در ستون فقرات در صورت فشرده شدن ریشه های عصبی کمک کند.
برای افرادی که درد متوسط یا شدید گردن دارند، تعدادی از درمانها و روشهای ارائه شده توسط متخصص درد میتواند تسکین طولانیمدت را فراهم کند.
درمان های ممکن
-
اپیدورال
-
تزریقات مفصلی
-
بلوک عصبی
-
نوروتومی با فرکانس رادیویی
-
پلاسمای غنی از پلاکت (پی آر پی تراپی)
-
درمان با سلولهای بنیادی
-
لیزر درمانی K
-
پرولوتراپی
-
بلوک های شاخه داخلی
عمل جراحی
اگر درمان محافظه کارانه با شکست مواجه شد یا علائم و نشانه های عصبی شما - مانند ضعف در بازوها یا پاها - بدتر شد، ممکن است برای ایجاد فضای بیشتری برای نخاع و ریشه های عصبی خود به جراحی نیاز داشته باشید.
جراحی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
-
برداشتن فتق دیسک یا خار استخوان
-
برداشتن بخشی از مهره
-
ادغام بخشی از گردن با استفاده از پیوند استخوان و سخت افزار