کمردرد نوعی درد است که بسیاری از افراد آن را تجربه می کنند. یکی از بارزترین علل کمردرد داشتن سبک زندگی کم تحرک است. با این حال، کمردرد می تواند دلایل مختلفی داشته باشد. کمردرد همچنین می تواند به عنوان علامت بسیاری از بیماری های مختلف دیده شود که از وضعیت های بدنی اشتباه، جراحات، شکستگی ها، فتق ها، بیماری های قلبی و ریوی شروع می شود. به همین دلیل افرادی که در ناحیه کمر خود احساس درد می کنند باید با پزشک متخصص دردشناس مشورت کنند تا مشخص شود اگر درد برای مدت معینی از بین نرفت و بی وقفه ادامه یابد، علت اصلی دیگری برای این درد وجود دارد یا خیر.
با این حال، بیشتر کمردردها، دردهای عضلانی هستند و مشکل چندان جدی ایجاد نمی کنند. در نتیجه مطالعات انجام شده امروزه مشخص شده است که تقریباً از هر پنج نفر یک نفر در مقطعی از زندگی خود با مشکل کمردرد مواجه می شود. به طور کلی کمردرد شایع ترین نوع درد است. گروه سنی خاصی برای شروع کمردرد وجود ندارد. کمردرد می تواند به دلایل مختلفی در کودکان، جوانان، بزرگسالان و یا افرادی با شرایط مختلف رخ دهد.
وقتی به محل بروز کمردرد نگاه می کنیم، می توان گفت که این درد در اطراف ناحیه ستون فقرات ایجاد می شود. در اثر کشیدگی عضلات دو طرف ستون فقرات کمردرد در فرد ایجاد می شود. کمردرد معمولاً در افرادی رخ می دهد که استرس بالایی دارند. اگر این تنها دلیلی باشد که فرد کمردرد را تجربه می کند، قبل از اینکه برای مدت طولانی ادامه یابد، درد خود به خود از بین می رود. در برخی موارد، کمردرد ممکن است در نتیجه فشردگی اعصاب شانه و پشت، یا کشش عضلات ناحیه پشت و کمر رخ دهد. این درد معمولاً به دلیل صاف شدن ستون فقرات گردن و در نتیجه باریک شدن خروجی اعصابی که به سمت شانه و پشت حرکت می کنند ایجاد می شود. در نتیجه فشردگی و کشیدگی اعصاب و عضلات پشت دیده می شود. در پایان این فرآیند، فرد شروع به کمردرد می کند.
چه چیزی باعث کمردرد می شود؟
علل کمردرد از فردی به فرد دیگر و از تیپ بدنی به تیپ بدنی دیگر متفاوت است. وقتی در یک چارچوب کلی به کمردرد نگاه می کنیم، ناشی از تنش گروه های عضلانی در پشت و فشار این گروه های عضلانی بر روی اعصاب است. فشار عضلانی می تواند به دلایل مختلفی مانند ایستادن در حالت خمیده، انجام حرکت معکوس، زندگی طولانی مدت بدون حرکت (سبک زندگی بی تحرک)، خوابیدن روی زمین ناهموار و ایستادن طولانی مدت ایجاد شود. علاوه بر این، به دلایلی مانند استرس، ترس، تنش روحی، فرد ممکن است خود را منقبض کند و در اثر این انقباض، عضلات پشت تحت تاثیر قرار گیرد. علاوه بر عامل استرس، کمردرد ممکن است به دلایل فیزیکی زیادی مانند حمل بارهای سنگین، قرار گرفتن در معرض باد کولر یا بادگیر، خستگی، حرکات ناگهانی، اختلالات وضعیتی، ایستادن طولانی مدت، عوامل شغلی و ناراحتی رخ دهد.
می توان پاسخی گسترده به این سوال داد که "کمر درد نشانه چیست؟"، زیرا دلایل جدی تری که ممکن است زمینه ساز کمردرد باشد عبارتند از لیز خوردن دیسک، تومورهای بدخیم، بیماری های مختلف قلبی و ریوی، بیماری های استخوانی، عفونت های مختلف (ناشی از ویروس ها)، تروما و بیماری های کلیوی. از جمله شرایطی که می‌توانیم آن‌ها را به‌عنوان علت کمردرد در نظر بگیریم، بیماری‌هایی است که ممکن است در اندام‌های تناسلی ایجاد شوند، بیماری‌های مرتبط با کلیه و بیماری‌های مربوط به روده. علاوه بر اینها، فتق در ناحیه گردن نیز می تواند یکی از دلایلی باشد که باعث ایجاد کمردرد می شود. از آنجایی که گردن و پشت به یکدیگر نزدیک و متصل هستند، آسیب به یک ناحیه روی ناحیه دیگر نیز تأثیر می گذارد. علاوه بر فتق گردن، افراد مبتلا به کلسیفیکاسیون در گردن یا پشت نیز ممکن است کمردرد را تجربه کنند.
یکی از علل کمردرد در زنان بیماری «روماتیسم بافت نرم» به نام فیبرومیالژیا است. این بیماری گاهی در مردان نیز دیده می شود، اما این بیماری عمدتاً زنان را درگیر می کند. زنان مبتلا به فیبرومیالژیا در بسیاری از قسمت‌های بدن، از جمله کمر، درد دارند. ممکن است در اثر عواملی مانند استرس، خستگی و نفخ، کمردرد در فرد شدیدتر شده و افزایش یابد. زنان علاوه بر فیبرومیالژیا به بیماری به نام پوکی استخوان نیز مبتلا هستند. این بیماری همچنین باعث کمردرد می شود. زنان مبتلا به پوکی استخوان در استخوان های پشت خود شکستگی دارند. در نتیجه ممکن است فرد کوتاه قدتر و خمیده شود. افراد مبتلا به این بیماری کمردرد شدیدی را تجربه می کنند.
یکی از شایع ترین علائم در افراد مبتلا به اسکولیوز کمردرد است. افراد مبتلا به این بیماری کمردرد شدید دارند.
در افراد مبتلا به اسکولیوز، ستون فقرات اساساً به پهلو خم می شود. بنابراین، به طور مستقیم بر ناحیه پشت تأثیر می گذارد و باعث ایجاد درد در پشت می شود. بیماری‌هایی که ممکن است باعث عفونت در استخوان‌های کمر شوند مانند سل، شرایط آسیب‌زا مانند شکستگی و ترک‌ها و فروپاشی که ممکن است در افراد مبتلا به پوکی استخوان رخ دهد نیز می‌توانند از دلایل کمردرد به حساب آیند.
جدای از این ها، کمردرد می تواند نشانه بسیاری از بیماری ها باشد. با این حال، کمردرد نوعی درد است که افراد اغلب از آن غفلت می کنند و سعی می کنند تحمل کنند. فرد معمولاً نمی خواهد با رفتن به نزد پزشک متخصص، کنار بیاید مگر اینکه درد زیادی داشته باشد. در واقع، کمردرد نوعی درد است که در بسیاری از موارد به طور خود به خود بهبود می یابد. با این حال، کمردردی که از بین نمی‌رود، یک مشکل سلامتی است که فرد را از انجام زندگی کاری و به طور کلی کار روزانه کارآمد باز می‌دارد. بهترین کار این است که قبل از پیشرفت کمردرد با پزشک متخصص دردشناسی مشورت کنید و تحت درمان قرار بگیرید.
علاوه بر این، علائم کمردرد ممکن است در شرایط زیر رخ دهد:
-
رفلاکس و بیماری های مشابه مربوط به مری،
-
بیماری های موثر بر ناحیه شکم مانند آنوریسم آئورت، بیماری های مربوط به مجرای صفراوی و کیسه صفرا، بیماری های معده مانند زخم و سوراخ شدن معده، بیماری های پانکراس و تومورها،
-
مشکلات قلبی و ریوی مانند جمع شدن مایع در غشای ریه، درد قلب، انسداد عروق بزرگ اطراف قلب و بیماری های مربوط به این عروق.
-
قوز (کیفوز)،
-
بیماری هایی مانند آلکاپتونوری، التهاب طناب نخاعی، پلی نوروپاتی دمیلینه کننده، هموگلوبینوری حمله ای شبانه و آکسون حاد،
-
حمله قلبی،
-
آسیب به نخاع یا دیسک های بین مهره ای،
-
لغزش دیسک و فتق دیسک،
-
بارداری (کمر درد در دوران بارداری شایع است)
-
استئوآرتریت (کلسیفیکاسیون)،
-
بیماری های ناشی از التهاب مانند اسپوندیلوآرتروپاتی سرنوگاتیو، اسپوندیلیت آنکیلوزان،
-
پنومونی (ذات الریه)،
-
سرطان مغز استخوان، ضایعات بدخیم در نخاع در پشت و ساختارهایی که به اعصاب فشار می آورند.
روش های تشخیص کمردرد چیست؟
از آنجایی که دلایل مختلفی برای کمردرد وجود دارد، درک کامل علت درد و تشخیص قطعی فرآیند دشواری است. سوالات مختلفی پرسیده می شود و آزمایشاتی برای درک علت کمردرد انجام می شود. به عنوان مثال، اگر مشکوک به بیماری های ریوی باشد، بررسی می شود که آیا علائم اضافی مانند تعریق شبانه، تنگی نفس، تب، سرفه وجود دارد یا خیر. در موردی دیگر اگر فرد در هنگام دفع ادرار همراه با کمردرد احساس درد و سوزش داشته باشد، می توان به مشکلات مربوط به کلیه اشاره کرد. هنگامی که علائمی مانند کاهش وزن، ضعف، درد شبانه و تب مشاهده می شود، ممکن است این شک وجود داشته باشد که درد در ناحیه کمر ناشی از عفونت های مختلف، بیماری های روماتیسمی یا تشکیل تومور است.
علاوه بر کنترل علائم و بررسی سابقه پزشکی بیمار، برای تشخیص کمردرد، از فرد خواسته می شود شدت دردی را که احساس می کند با جزئیات مشخص کند. معاینه فیزیکی و عصبی انجام می شود و ممکن است آزمایشات رادیولوژیکی تجویز شود. با استفاده از روش اشعه ایکس، هم ترازی استخوان های فرد بررسی می شود و شرایطی مانند شکستگی و التهاب مشخص می شود. با روش های تصویربرداری MR)رزونانس مغناطیسی) و توموگرافی کامپیوتری، تشکیل فتق دیسک، عناصر بافتی و شرایط رگ های خونی مشخص می شود. تصویربرداری پاتولوژیک نیز می تواند انجام شود. علاوه بر این، سیگنال های الکتریکی تولید شده توسط سلول های عصبی با استفاده از الکترومیوگرافی (EMG) شناسایی می شوند. نحوه تعامل سیگنال های شناسایی شده با عضلات بررسی می شود تا بتوان برای اختلالاتی مانند تنگی نخاع و فتق دیسک تشخیص قطعی داد.
کمردرد چگونه درمان می شود؟
درمان کمردرد بسته به علت درد متفاوت است. کمردرد در بیشتر موارد پس از یک دوره 3-4 هفته ای خود به خود بهبود می یابد. با این حال، اگر کمردرد به دلیل دیگری ایجاد شود، ابتدا باید این علت را از بین برد. انواع مختلفی از درمان ها را می توان در درمان کمردرد به کار برد، مانند درمان تزریقی و درمان غیردارویی، درمان دارویی، فیزیوتراپی.
گزینه درمان دارویی در مواردی که کمردرد حاد وجود دارد استفاده می شود. در درمان کمردرد می توان از شل کننده های عضلانی برای آرامش کلی فرد استفاده کرد. داروهای حاوی مواد افیونی یا داروهای ضد افسردگی ممکن است برای برخی از بیماران کمر توصیه شود. بسته به نوع کمردرد در فرد، می توان به ناحیه دردناک تزریق استروئید انجام داد و فرد می تواند به لطف این تزریق آرام شود. در روش فیزیوتراپی سعی می شود عضلات پشت و شکم فرد تقویت شوند.