علائم درد فتق دیسک گردن و گزینه های درمانی

فتق دیسک گردن می تواند انواع مختلفی از دردها را ایجاد کند یا اصلاً علائمی نداشته باشد. درد می تواند از درد در گردن، بازو و یا دست تا درد الکتریکی مانند که به همان نواحی منتشر می شود، متغیر باشد. گاهی اوقات بی حسی یا ضعف بازو یا دست نیز ممکن است وجود داشته باشد. در حالی که فتق دیسک گردن ممکن است از نوعی تروما یا آسیب گردن منشاء بگیرد، علائم معمولاً خود به خود شروع می شوند.

درد فتق دیسک گردن و علائم مربوط به آن معمولا در یک بازو یا دست دیگر احساس می شود. بسته به اینکه کدام دیسک دچار فتق شده است و کدام ریشه عصبی گیر کرده یا ملتهب شده است، علائم می تواند متفاوت باشد. به ندرت، درد، سوزن سوزن شدن، بی حسی و یا ضعف می تواند در هر دو بازو یا در صورت تحت تاثیر قرار گرفتن نخاع وارد بدن شود. از دست دادن کنترل روده و یا مثانه نیز نتایج نادر اما ممکن است.

مدیریت درد برای فتق دیسک گردن

درد گردن و یا بازو ناشی از فتق دیسک گردن ممکن است کوتاه مدت باشد و فقط چند روز طول بکشد یا مزمن شود و ماه ها یا بیشتر طول بکشد. معمولاً درد می آید و می رود، یا در طول فعالیت های خاص شعله ور می شود. وقتی درد گردن و یا بازو ناشی از فتق دیسک باشد، علائم معمولاً در عرض 4 تا 6 ماه کاملاً برطرف می‌شوند، حتی اگر خود دیسک ممکن است بهبود نیابد.

اکثر موارد درد فتق دیسک گردن را می توان با درمان های غیرجراحی، مانند داروهای ضد درد بدون نسخه، فیزیوتراپی برای تقویت و کشش گردن، بسته های یخ یا گرما و یا اصلاح فعالیت ها برای جلوگیری از حرکات دردناک تا زمانی که درد فروکش کرده است گاهی اوقات، ممکن است برای کمک به کاهش درد و بهبود توانبخشی، به استروئیدهای خوراکی یا تزریق اپیدورال یا انتخابی ریشه عصبی با استفاده از هدایت اشعه ایکس و کنتراست نیاز باشد.

نحوه فتق دیسک گردن

6 دیسک بین مهره ای در ستون فقرات گردنی وجود دارد. هر دیسک گردن بین مهره‌های مجاور (یکی در بالا و دیگری در پایین) قرار دارد تا بدن مهره‌ها را تحت فشار قرار دهد و به توزیع بار از گردن و سر کمک کند. یک دیسک دارای 2 جزء اصلی است.

آنولوس فیبروزوس

این لایه بیرونی محکم از الیاف کلاژن متحدالمرکز ساخته شده است که دیسک را به اندازه کافی قوی می کند تا از لایه داخلی نرم آن محافظت کند. حلقه فیبروزوس به تحمل بارهای سنگین ستون فقرات و جذب ضربه ها کمک می کند.

هسته پالپوزوس

این فضای داخلی ژل مانند یک شبکه شل از الیاف است که در ژل موکوپروتئینی معلق و در داخل حلقه فیبروزوس محافظت می شود. هسته پالپوس بالشتک و انعطاف بیشتری برای حرکات فراهم می کند.

فتق دیسک زمانی اتفاق می افتد که بخشی یا تمام لایه بیرونی محافظ آن پاره شود و مقداری از هسته پالپوزوس به داخل پارگی نشت کند. فتق دیسک معمولاً زمانی بیشترین درد را ایجاد می کند که هسته پالپوزوس که حاوی پروتئین های التهابی است از دیسک خارج شده و روی ریشه عصبی مجاور نشت کند. در موارد کمتر، فتق دیسک ممکن است به نخاع نشت کند.

عوامل خطر برای فتق دیسک گردن

خطر ابتلا به فتق دیسک با افزایش سن افزایش می یابد. برخی تخمین‌ها نشان می‌دهند که فتق دیسک گردن در سنین 30 تا 50 سالگی بیشتر است.

میزان فتق دیسک گردن در جمعیت بزرگسال بین 0.5% و 2% تخمین زده شده است.

زمانی که فتق دیسک گردن جدی است

به ندرت، علائم و نشانه‌های فتق دیسک گردن ممکن است به‌تدریج بدتر شوند، نه اینکه در نهایت تثبیت شوند و خود به خود برطرف شوند. اگر ریشه عصب گردنی در حالت فشرده یا ملتهب باقی بماند، ممکن است گزگز، بی حسی و یا ضعف در بازو پیشرفت کند. به طور مشابه، اگر طناب نخاعی توسط فتق دیسک گردن فشرده یا ملتهب شود، ممکن است مشکلاتی در راه رفتن، هماهنگی و یا کاهش کنترل مثانه یا روده وجود داشته باشد. این نوع نقایص عصبی نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارند تا از بدتر شدن یا دائمی شدن آنها جلوگیری شود.

علائم و نشانه های فتق دیسک گردن

هنگامی که دیسک گردنی فتق می کند، مواد داخلی نرم و پروتئین های التهابی آن شروع به نشت به لایه بیرونی محافظ و احتمالاً به ستون فقرات می کنند. فتق دیسک معمولاً با التهاب یا فشرده کردن ریشه عصبی مجاور باعث درد تیز یا شوک مانند در گردن و یا بازو می شود. سایر ساختارهای مجاور مانند نخاع نیز ممکن است ملتهب و دردناک شوند.

علائم و نشانه های رایج فتق دیسک گردن

برخی از علائم و نشانه های رایج فتق دیسک گردن عبارتند از:

گردن درد

این درد معمولاً در پشت یا کنار گردن احساس می شود. این می تواند از یک درد خفیف که در هنگام لمس حساس است تا یک درد تیز یا سوزش متغیر باشد.

درد رادیکولار

این درد می تواند از یک عصب فشرده در گردن از طریق شانه، بازو، دست و یا انگشتان تابش کند. گاهی اوقات ممکن است احساس گرما یا شوک الکتریکی داشته باشد.

رادیکولوپاتی گرفتگی عصب یا التهاب ریشه عصبی نیز ممکن است باعث بی‌حسی و یا ضعف شود تا به شانه، بازو، دست و یا انگشتان تابیده شود. درد رادیکولار نیز ممکن است در برخی موارد با رادیکولوپاتی همراه باشد.

علائم با موقعیت ها یا فعالیت های خاص سر بدتر می شود. درد فتق دیسک در حین فعالیت‌ها، مانند ورزش یا بلند کردن وزنه سنگین، تشدید می‌شود و بدتر می‌شود. برخی از موقعیت های سر - مانند چرخش به یک طرف یا کج کردن سر به جلو - ممکن است درد را تشدید کند.

سفتی گردن

درد و التهاب ناشی از فتق دیسک گردن ممکن است برخی از حرکات گردن را محدود کرده و دامنه حرکت را کاهش دهد.

الگوهای خاص درد و نقایص عصبی تا حد زیادی توسط محل فتق دیسک تعیین می شود.

علائم و نشانه های فتق دیسک گردن توسط ریشه عصبی

ستون فقرات گردنی شامل 7 مهره است که روی هم قرار گرفته اند که C1 تا C7 نشان داده شده است. دیسک های بین مهره ای بین مهره های مجاور قرار دارند. به عنوان مثال، دیسک C5-C6 بین مهره های C5 و C6 قرار دارد. اگر دیسک C5-C6 فتق کند، می تواند ریشه عصبی C6 را تحت فشار قرار دهد. علائم و نشانه های ناشی از فتق دیسک گردن بسته به ریشه عصبی تحت فشار می تواند متفاوت باشد. مثلا:

C4-C5ریشه عصبی : درد، سوزن سوزن شدن و یا بی حسی ممکن است به داخل شانه تابیده شود. همچنین ممکن است ضعف در شانه (عضله دلتوئید) و سایر عضلات احساس شود.

C5-C6ریشه عصبی : درد، گزگز و یا بی حسی ممکن است در سمت شست دست احساس شود. همچنین ممکن است ضعف در عضلات دوسر بازو (عضلات جلوی بازوها) و عضلات بازکننده مچ دست در ساعد تجربه شود. دیسک C5-C6 یکی از شایع ترین فتق ها است

C6-C7 ریشه عصبی : درد، گزگز و یا بی حسی ممکن است به دست و انگشت میانی تابیده شود. همچنین ممکن است ضعف در عضلات سه سر (عضلات پشت بازو)، گشادکننده انگشتان و سایر عضلات احساس شود. دیسک C6-C7 معمولاً بیشترین احتمال فتق در ستون فقرات گردنی را دارد.

C7-T1ریشه عصبی : درد، گزگز و یا بی حسی ممکن است در قسمت بیرونی ساعد و سمت صورتی دست احساس شود. همچنین ممکن است ضعف در خم کننده های انگشت (دستگیر) و سایر ماهیچه ها تجربه شود.

اینها الگوهای درد معمولی هستند که با فتق دیسک گردن همراه هستند، اما مطلق نیستند. برخی از افراد به سادگی سیم کشی متفاوتی با دیگران دارند و بنابراین درد بازو و سایر علائم آنها متفاوت خواهد بود.

علائم و نشانه های کمتر رایج فتق دیسک گردن

اگر طناب نخاعی توسط فتق دیسک گردن فشرده یا ملتهب شود، علائم و نشانه‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

درد، سوزن سوزن شدن، بی حسی و یا ضعف در هر دو دست و یا هر دو پا

مشکلات هماهنگی یا راه رفتن

مشکل در کنترل مثانه و یا روده

هر یک از این علائم یا علائم نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد.

علل و تشخیص فتق دیسک گردن

تشخیص دقیق فتق دیسک گردن می تواند به درک مکانیسم های درد زمینه ای کمک کند، مانند اینکه کدام ریشه عصبی ممکن است فشرده شود. تشخیص دقیق نیز نقش مهمی در دریافت موثرترین درمان ایفا می کند.

علل شایع فتق دیسک گردن عبارتند از:

تخریب دیسک در طول زمان با افزایش سن، دیسک به طور طبیعی هیدراته خود را از دست می دهد و انعطاف پذیری و دوام کمتری پیدا می کند. احتمال ایجاد ترک و پارگی در دیسکی که محتوای آب کمتری دارد بیشتر است.

ضربه: ضربه مستقیم به ستون فقرات می تواند باعث پارگی یا فتق دیسک شود.

سایر علل کمتر شایع فتق دیسک، مانند اختلالات بافت همبند یا سایر ناهنجاری ها در ستون فقرات ممکن است.

تشخیص فتق دیسک گردن

تشخیص دقیق فتق دیسک گردن معمولاً شامل یک فرآیند 3 مرحله‌ای است:

سابقه بیمار: تاریخچه پزشکی بیمار شامل هر گونه بیماری مزمن، آسیب های گذشته یا سابقه کمردرد یا گردن درد بررسی می شود. اطلاعات مربوط به علائم فعلی نیز جمع آوری شده است.

معاینه ی جسمی: گردن ممکن است برای هر ناحیه دارای تورم، حساسیت یا درد لمس شود (احساس شود). پزشک همچنین دامنه حرکتی گردن و همچنین هرگونه علائم نقص عصبی در بازوها را بررسی می‌کند، مانند مسائل مربوط به رفلکس‌ها، بی‌حسی و یا ضعف.

مطالعه تصویربرداری یک مطالعه تصویربرداری می تواند نشان دهد که آیا دیسک شروع به صاف شدن کرده یا فراتر از محل طبیعی خود حرکت کرده است. اسکن تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) روش ارجح برای مشاهده فتق دیسک به دلیل نمای باکیفیت آن از بافت‌های نرم است. اگر ام آر آی گزینه ای نباشد، سی تی یا سی تی میلوگرام نیز ممکن است در نظر گرفته شود.

در بسیاری از موارد، می توان اطلاعات کافی در طول تاریخچه بیمار و معاینه فیزیکی برای شروع درمان جمع آوری کرد، بنابراین مطالعه تصویربرداری همیشه فورا درخواست نمی شود. با این حال، برای تشخیص فتق دیسک گردن به عنوان علت درد، معمولاً نیاز به مقایسه تاریخچه بیمار، معاینه فیزیکی، مطالعه تصویربرداری و یک تزریق تشخیصی با کنتراست با هدایت اشعه ایکس است.

هنگامی که در طی یک مطالعه تصویربرداری مشاهده می شود، فتق دیسک گردن را می توان به دو دسته کلی طبقه بندی کرد:

حاوی: فتق دیسک محتوی شامل نشت هسته پالپوزوس به پارگی های جزئی در حلقوی فیبروزوس است، اما نه فراتر از بیرونی ترین لایه دیسک. دیسک ممکن است به سمت بیرون تغییر شکل داده و همچنان باعث ایجاد درد شود، مانند فشار دادن به ریشه عصبی یا نخاع، اما هسته پالپوس و پروتئین های التهابی آن در داخل دیسک باقی می مانند. فتق دیسک محتوی به عنوان بیرون زدگی دیسک شناخته می شود.

نامحدود: فتق دیسک بدون کنترل زمانی اتفاق می‌افتد که هسته پالپوزوس از طریق یک پارگی کامل در آنولوس فیبروزوس شروع به نشت می‌کند و از خارجی‌ترین لایه دیسک خارج می‌شود. پروتئین های التهابی ممکن است به ریشه عصبی، نخاع یا سایر بافت های مجاور نشت کنند. فتق دیسک بدون کنترل به عنوان اکستروژن دیسک نیز شناخته می شود. اگر مقداری از دیسک به طور کامل از بقیه دیسک جدا شود، به آن جداسازی دیسک می گویند.

فتق دیسک محتوی ممکن است در نهایت در طول زمان غیر قابل کنترل شود، اما نه همیشه. همچنین باید توجه داشت که درد ناشی از دیسک‌های حاوی یا غیرقابل کنترل می‌تواند از شدید تا بدون علامت باشد.

درمان محافظه کارانه برای فتق دیسک گردن

درد ناشی از فتق دیسک گردن معمولاً با درمان های غیرجراحی قابل کنترل است. درمان های اولیه ممکن است شامل یک دوره کوتاه استراحت، داروهای ضد درد و فیزیوتراپی برای بهبود استحکام، انعطاف پذیری و وضعیت گردن باشد.

فتق دیسک دهانه رحم معمولاً زمانی که برای اولین بار ایجاد می شود یا در هنگام شعله ور شدن متناوب، مانند هنگام فعالیت، بیشترین درد را دارد. اگر درد گردن شدید است و یا به بازو یا دست تابیده می شود، یک دوره کوتاه استراحت و یا اصلاح فعالیت توصیه می شود. برخی از نمونه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

خودداری از فعالیت‌های سنگین، مانند کار بدنی یا ورزش

اجتناب از حرکات خاصی که درد را بدتر می کند، مانند چرخاندن سر به یک طرف

تغییر وضعیت خواب، مانند تعویض بالش و یا خوابیدن به پشت به جای پهلو یا شکم

استراحت به فتق دیسک گردن کمک می کند تا درد کمتری داشته باشد. با کاهش درد، سطح فعالیت ممکن است دوباره افزایش یابد.

داروها

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) به کاهش التهاب در بدن کمک می کنند. از آنجایی که برخی از بدترین دردهای ناشی از فتق دیسک ناشی از التهاب ریشه های عصبی و سایر بافت ها است. NSAID های بدون نسخه (Advil، Aleve، Motrin) معمولاً اولین داروهایی هستند که توصیه می شود.

اگر داروهای بدون نسخه تسکین درد کافی را ارائه نکنند، پزشک می تواند مسکن های دیگر را به صورت کوتاه مدت تجویز کند. برخی از نمونه‌ها عبارتند از داروهای NSAID قوی، شل‌کننده‌های عضلانی یا استروئیدهای خوراکی. با توجه به خطر بیشتر عوارض جانبی خطرناک، داروهای مسکن تجویزی معمولاً فقط به صورت کوتاه‌مدت استفاده می‌شوند، مانند هنگام شعله‌ور شدن شدید یا برای یک یا دو هفته.

فیزیوتراپی

تقویت و کشش گردن ممکن است به مقاومت آن در برابر درد کمک کند. برخی از تمرینات، مانند چانه، ممکن است به سر و گردن برای حفظ وضعیت بهتر کمک کند. ضعیف شدن عضلات گردن به احتمال زیاد منجر به وضعیت سر به جلو و گردن درد می شود. هنگامی که سر به جای آن در راستای خنثی با گوش‌ها که مستقیما بالای شانه‌ها قرار می‌گیرد، فشار کمتری به ستون فقرات گردنی و دیسک‌های آن وارد می‌شود.

تزریقات

اگر داروهای خوراکی و فیزیوتراپی تسکین درد کافی برای فتق دیسک گردن را فراهم نکنند، ممکن است تزریق های درمانی در نظر گرفته شود. بیشتر تزریقات برای گردن درد با استفاده از فلوروسکوپی (هدایت اشعه ایکس) و رنگ کنتراست انجام می شود تا محل دقیق قرارگیری سوزن در ستون فقرات را تجسم کند. هدف از تزریق برای فتق دیسک گردن این است که دارو را مستقیماً در جایی که لازم است بدون آسیب رساندن به ساختارهای مهم در ستون فقرات مانند ریشه های عصبی، رگ های خونی یا نخاع قرار دهید. دو تزریق رایج برای فتق دیسک گردن عبارتند از:

تزریق استروئید اپیدورال گردن: محلول استروئیدی به فضای اپیدورال (لایه بیرونی کانال نخاعی) برای کاهش التهاب تزریق می شود. این تزریق تا حد زیادی رایج ترین تزریقی است که برای فتق دیسک استفاده می شود.

تزریق انتخابی ریشه عصبی یک محلول استروئیدی و یک ماده بی حس کننده در نزدیکی عصب نخاعی که از سوراخ بین مهره ای خارج می شود، تزریق می شود. این تزریق همچنین برای کمک به تشخیص اینکه کدام ریشه عصبی ممکن است باعث درد شود استفاده می شود.

بسیاری از مردم گزارش کرده اند که حداقل مقداری تسکین درد ناشی از تزریق برای فتق دیسک گردن را تجربه کرده اند. عوارض نادر اما جدی ممکن است، بنابراین توصیه می شود با پزشک در مورد فواید و خطرات احتمالی مشورت کنید.