درد و مشکلات خاص در زانو

زانو درد یکی از رایج ترین مشکلاتی است که ما با آن روبرو هستیم. زانو بزرگترین و پیچیده ترین مفصل بدن ماست. این استخوان یکی از طولانی‌ترین استخوان‌های بدن ما است، وزن بدن ما را تحمل می‌کند و به دلیل زیر بار بودن در معرض آسیب‌های زیادی قرار می‌گیرد. درد در مفصل زانو می تواند ناشی از مشکلات بسیاری از ساختارها مانند استخوان ها، مینیسک ها، رباط ها، بورس ها، کپسول مفصلی، ماهیچه ها باشد. گاهی اوقات درد ساطع شده از سایر نواحی (مانند لگن، کمر، مچ پا) نیز قابل مشاهده است.

هنگام راه رفتن در جاده مستقیم، 70 درصد نیروی وارد شده به زانو ناشی از عضلات و 30 درصد ناشی از نیروی واکنش مفصل کشکک رانی است. میزان بار روی مفصل با حرکات زانو که در فعالیت هایی مانند دویدن، نشستن و ایستادن انجام می شود افزایش می یابد.

شکایات در مشکلات زانو چیست؟

در مشکلات زانو باید دلیل مراجعه بیمار به پزشک را به خوبی زیر سوال برد. شکایاتی مانند درد، تورم، تغییر رنگ، محدودیت زانو، احساس قفل شدن یا سر خوردن، سر و صدای مفصل ممکن است با هم وجود داشته باشند.

درد چگونه شروع شد، چه مدت است که ادامه دارد، آیا در هر دو زانو شکایت وجود دارد یا فقط در یک زانو شکایت وجود دارد؟ سوالاتی مانند اینها تشخیص را راهنمایی می کند.

اگر سابقه ضربه به زانو وجود داشته باشد، احتمال آسیب به مینیسک، رباط یا تاندون زیاد است. اگر شکایاتی وجود داشته باشد که به تدریج بدتر می شود، اضافه بار و بیماری های التهابی را می توان در پیش زمینه در نظر گرفت. در بیماران جوان، آسیب های مینیسک، رباط، کشیدگی عضلانی در یک بیمار ورزشکار ابتدا به ذهن خطور می کند.

قفل شدن زانو می تواند در شرایطی مانند ضایعات استئوکندرال، پارگی رباط صلیبی، کنده شدن استخوان و فشرده سازی مینیسک رخ دهد. مشکلات زیادی در درد قدامی زانو مانند بورسیت، چین سینوویال، تاندونیت کشکک، تاندونیت چهارسر ران، سندرم ازگود-شلاتر، استئوکندریت دیسکانس، اختلال کشکک رانی و اختلالات مینیسک وجود دارد.

مشکلات خاص در زانو چیست؟

• کلسیفیکاسیون زانو (استئوآرتریت)
• سندرم درد پاتلوفمورال
• سندرم باند ایلیوتیبیال
• بورسیت در زانو
• تاندونیت کشکک و چهار سر ران
• بیماری ازگود شلاتر
• آسیب های رباط در زانو
• آسیب های رباط صلیبی قدامی
• آسیب های رباط صلیبی خلفی
• آسیب های رباط جانبی داخلی
• آسیب های رباط جانبی جانبی
• آسیب های میینیسک

کاربردهای اصلی درمان زانو درد چیست؟

• یخ درمانی
• در صورت وجود تورم، آسپیراسیون مایع و در صورت لزوم معاینه
• رفع نواقص بیومکانیکی
• تضمین انعطاف پذیری و قدرت کامل عضلات
• تمرینات تقویتی پویا
• کاربردهای فیزیوتراپی
• اصلاح مشکلات پا
• تزریق داخل مفصلی و اطراف مفصلی (PRP، اسید هیالورونیک، پرولوتراپی، ازن و غیره)

اولین کاری که بیمار مبتلا به زانو درد انجام می دهد این است که از بارگذاری مفصل زانو خودداری کند و یخ بگذارد. به خصوص اگر درد و تورم تازه شروع شده باشد، استفاده از سرما درمانی به مدت 20 دقیقه و استراحت به مدت 20 دقیقه در سه تا پنج روز اول برای کاهش سریعتر تورم مفید خواهد بود. در صورت ادامه درد بلافاصله پس از آن، لازم است با پزشک متخصص دردشناسی مشورت شود، پس از انجام معاینات و درمان های لازم، هر چه سریعتر ورزش شروع شود و ورزش درمانی منظم انجام شود.

اوزون درمانی موضعی داخل مفصلی در تسکین اولیه تورم موثر است. کاربردهای تزریق داخل مفصلی و دور مفصلی به منظور حمایت از خود نوسازی غضروف مفصلی و اطمینان از بازسازی سایر ساختارها و بافت های داخل مفصلی در اطراف مفصل مفید است.

کلسیفیکاسیون زانو (استئوآرتریت)

کلسیفیکاسیون زانو یک بیماری دژنراتیو پیشرونده است که با درد یا از دست دادن عملکرد در زانو ظاهر می شود. در افراد دارای اضافه وزن یا افرادی که قبلاً ترومای مکرر داشته اند، بیشتر دیده می شود. باریک شدن فضای مفصل و استئوفیت ها مشخص می شود.

استئوآرتریت معمولاً با شروعی موذی همراه است، علامت اصلی آن درد در زانو است و با گذشت زمان محدوده مفصل زانو کاهش می‌یابد. تخریب غضروف مفصلی و شلی در رباط های مفصلی رخ می دهد. با از دست دادن فضای داخلی مفصل، تغییر شکل واروس معمولا در زانو رخ می دهد.

استئوآرتریت اغلب با استئوآرتریت لگن و تنگی کانال نخاعی همراه است. بیماران مبتلا به درد تابشی از کمر به ساق، به ویژه رادیکولوپاتی کمری در سطح L3، ممکن است با درد در ناحیه زانو تظاهر کنند.

درد پاتلوفمورال ممکن است با کلسیفیکاسیون همراه باشد و ممکن است با یافته های مشابهی تظاهر کند.

تشخیص دقیق درد دشوار است، معمولاً فعالیت های تحمل وزن باعث افزایش درد می شود و فعالیت هایی مانند بلند شدن از روی صندلی، پایین رفتن از پله ها و بالا رفتن از پله ها باعث درد می شود. هنگامی که بیماران مسکن مصرف می کنند، گزارش می دهند که درد کاهش می یابد و عملکرد آنها بهبود می یابد. استفاده از مسکن باید مورد تایید قرار گیرد. در معاینه فیزیکی، ممکن است در طول دامنه حرکت مفصل صدا، کاهش دامنه حرکتی و شلی مفصل وجود داشته باشد.

ممکن است مایع در مفصل افزایش یابد. معاینات معمول آزمایشگاهی در تشخیص طبیعی است زیرا هیچ گونه عفونت یا بیماری التهابی در این بیماری انتظار نمی رود. با این حال، این آزمایش ها در کنار گذاشتن سایر بیماری ها مفید هستند.

رادیوگرافی مستقیم علائمی مانند تنگی فضای مفصلی، استئوفیت و اسکلروز را نشان می دهد و یافته های کافی برای تشخیص را نشان می دهد. هدف اصلی درمان کاهش درد و بازیابی عملکردها است. گزینه های درمانی شامل درمان های دارویی، فیزیوتراپی، استفاده از ارتز، روش های فیزیکی، تزریق و درمان جراحی است. بسیاری از درمان ها را می توان به طور همزمان استفاده کرد.

کاهش وزن باید در درمان بیماران چاق توصیه شود. در درمان های تزریقی، گزینه های درمانی زیادی مانند PRP، تزریق اسید هیالورونیک، پرولوتراپی، اوزون تراپی وجود دارد. اگر مایع در مفصل وجود داشته باشد، تزریق کورتیکواستروئید ممکن است کمک کند. نتایج همچنین با ازن درمانی در حذف مایع رضایت بخش است.

همچنین آسپیراسیون و بررسی مایع برای تشخیص افتراقی مهم است. در مواردی که عملکردها بیش از حد محدود شده اند، ممکن است آرتروپلاستی ضروری باشد. با آرتروپلاستی، کاهش قابل توجهی در درد و همچنین بازیابی و حفظ عملکردها حاصل می شود.

سندرم درد پاتلوفمورال

این مشکلی است که ما اغلب با آن مواجه می شویم. در زنان شایع تر است. ممکن است درد قدامی زانو ، صدا از زانو و گاهی تورم وجود داشته باشد. همه شکایات عموماً با خم شدن طولانی زانو افزایش می‌یابند.

درد معمولا در هنگام استراحت تسکین می یابد و با فعالیت های تحمل وزن افزایش نمی یابد. عدم توانایی نشستن برای مدت طولانی بدون درد یکی از شکایات است، بالا رفتن/پایین آمدن از پله باعث افزایش درد می شود.

گاهی اوقات درد با صاف نگه داشتن زانو ایجاد می شود. در این حالت باید در نظر داشت که پدهای چربی ممکن است بین انتهای پایین کشکک و کندیل فمورال گیر کرده باشند. در تمام زنان مبتلا به درد قدامی زانو باید در نظر گرفته شود . این بیماران معمولاً دچار عدم تعادل عضلانی در زانو هستند.

قدرت بیش از حد عضله چهار سر ران جانبی در مقایسه با عضله چهار سر ران داخلی ممکن است علت درد باشد. گاهی به کندرومالاسی به عنوان کشکک نیز گفته می شود، اما در صورت آسیب به غضروف، اصطلاح کندرومالاسی مناسب تر است. معاینه فیزیکی ممکن است کاملا طبیعی باشد.

بلند شدن از نشستن یا بلند شدن بعد از چمباتمه می تواند باعث درد شود. با آزمایش اصطکاک کشکک، ممکن است درد در قسمت قدامی زانو ایجاد شود. رادیوگرافی مستقیم ممکن است در تشخیص کمک کننده باشد. در صورت لزوم، ممکن است معاینات بیشتری درخواست شود. درمان ممکن است نیاز به استراحت، یخ، فشرده سازی، بالا بردن ارتفاع و استفاده از داروهای ضد التهابی داشته باشد.

تقویت عضله چهار سر ران داخلی در درمان طولانی مدت مهم است. تمرینات اکستنشن انتهایی زانو، تمرینات تقویت ایزومتریک عضله چهار سر ران در اکستنشن را می توان برای تقویت عضله پهن میانی ترجیح داد. می توان از کشکک، بریس استفاده کرد. تزریقات موضعی و کاربردهای فیزیوتراپی را می توان انجام داد.

سندرم Iliotibial Band

هنگامی که زانو در حالت خم شدن و اکستنشن قرار می گیرد، با درد در قسمت بیرونی ساق همراه است. دویدن روی سطوح شیب دار، اندام های کوتاه، ایستادن بیش از حد و عضلات کوتاه از عوامل خطر هستند.

بورسیت در زانو

آنها بافت های نرم حاوی مایع سینوویال هستند.

این وزیکول ها اصطکاک را در مفصل کاهش می دهند. در مفصل زانو 12 بورس وجود دارد. صدمه یا آسیب به بورس، بورسیت نامیده می شود. بورسا می تواند به طرق مختلف آسیب ببیند.

همانطور که در ورزشکاران دیده می شود، خونریزی در ناحیه بورسا می تواند با ضربه مستقیم رخ دهد. خونریزی که در اینجا رخ می دهد به عنوان مایع خارجی درک می شود و باعث پاسخ التهابی می شود که منجر به تصویر بورسیت پیکانی می شود.

بورسیت در نجارها و پاک کننده های خانگی به دلیل میکروترومای مکرر شایع است. ناهنجاری آناتومیک در اندام تحتانی نیز ممکن است باعث این شکایت شود. بیمار ممکن است با یک بورس متورم در اطراف ما مراجعه کند و از درد و تورم در زانو شکایت کند.

در تشخیص افتراقی، شرایطی مانند شکستگی، آسیب رباط، پارگی مینیسک، آرتریت، تاندونیت، پارگی عضلانی در نظر گرفته می شود. بورسیت همچنین ممکن است ثانویه به دلیل عفونت در بدن ایجاد شود و ممکن است با عفونت همراه باشد. در بیماری های روماتیسمی، به ویژه آرتریت روماتوئید و بیماران نقرس، تمایل به ایجاد بورسیت وجود دارد.

از بیمار باید پرسید که آیا اخیراً ضربه ای داشته است، زمان شروع، مدت زمان و محل درد و تورم، عواملی که باعث افزایش یا کاهش شکایات می شوند. فعالیت های تکراری که باعث ایجاد فشار یا اصطکاک در ناحیه زانو می شوند مورد سوال قرار می گیرند. در معاینه فیزیکی، تورم ممکن است قابل لمس باشد یا حساسیت قابل لمس باشد.

قرمزی و گرمی ممکن است در موارد جدید مشاهده شود. محدودیت حرکت مفصل زانو، ضخیم شدن در ناحیه ای که بورس در آن قرار دارد در موارد مزمن قابل تشخیص است.

تشخیص به صورت بالینی انجام می شود، تصویربرداری خون یا رادیولوژیک برای حذف سایر تشخیص ها درخواست می شود. تخلیه مایع از بورس متورم می تواند هم درمانی باشد و هم در تشخیص افتراقی از سایر عفونت ها و تروما مفید باشد. در درمان توصیه می شود از ناحیه مربوطه محافظت شود، به محل استراحت داده شود، هر 20 دقیقه یکبار یخ به مدت 20 دقیقه برای تسکین درد در 24 تا 48 ساعت اول و بالا نگه داشتن ناحیه دردناک استفاده شود. داروهای مختلفی برای کاهش درد و تسکین التهاب استفاده می شود. فیزیوتراپی ممکن است برای افزایش قدرت عضلانی و کاهش استرس بر بورس مورد نیاز باشد.

آسپیراسیون و تخلیه مایع موجود و به دنبال آن فشرده سازی در آن ناحیه یکی از گزینه های درمانی است.

در بورسیتی که به درمان‌ها پاسخ نمی‌دهد، می‌توان از تزریق کورتیزون و تزریق اوزون در ناحیه مربوطه استفاده کرد. 

بورسیت پس آنسرین

بالا رفتن از پله ها باعث ایجاد درد در قسمت تحتانی قسمت داخلی قدامی زانو می شود. شکایت هنگام خم شدن و باز شدن زانو ایجاد می شود. در معاینه حساسیت وجود دارد.

بورسیت پیش کشکک

در این بورسیت که به زانوی خدمتکار نیز معروف است، تورم در بورس در سطح قدامی استخوان کاسه زانو وجود دارد و ناشی از زانو زدن مکرر است. من معمولاً از درد شکایت نمی کنم مگر اینکه فشار مستقیمی روی بورسا وارد شود.

تاندونیت کشکک و چهار سر ران

این تاندونیت که زانوی دونده نیز نامیده می شود، یک آسیب ناشی از استفاده بیش از حد است و معمولاً در ورزشکاران یا کسانی که به اندازه کافی تمرین نمی کنند رخ می دهد. بارگذاری بیش از حد در ناحیه چسبندگی تاندون باعث ریزش پارگی می شود و بهبودی رخ نمی دهد.

بیماری ازگود شلاتر

Tuberositas آپوفیزیت کششی استخوان درشت نی است. بیشتر در سنین 10-14 سالگی دیده می شود. این با استفاده بیش از حد همراه است و بیشتر در کسانی که ورزش های فعال انجام می دهند رایج است. بیماران درد و حساسیت شدیدتری بر روی توبرکل تیبیا دارند. درد در یک منطقه خاص موضعی است. معمولاً در هنگام استراحت یا راه رفتن معمولی دردی وجود ندارد. اگر فعالیت های ورزشی تغییر نکنند و به بارگذاری ادامه دهند، ممکن است درد استراحت نیز شروع شود.

استئوکندریت دیسکانس

تکه‌ای از غضروف مفصلی با استخوان زیر جدا می‌شود و ممکن است یک "جسم شل" (موش مفصلی) تشکیل شود. در مردان شایع تر است و معمولاً در دهه دوم رخ می دهد. درد در حین و بعد از فعالیت ایجاد می شود.

آسیب های رباط در زانو

آسیب های رباط صلیبی قدامی

این شایع ترین آسیب رباط زانو است. می تواند به تنهایی یا در ترکیب با سایر رباط ها آسیب ببیند. شکایت اصلی درد، تورم و محدودیت حرکتی در زانو است. در موارد مزمن، ممکن است احساس ترشح در زانو وجود داشته باشد. رادیوگرافی مستقیم ممکن است برای افتراق مشکلات استخوانی که ممکن است همراه باشد مورد نیاز باشد.

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی در تأیید تشخیص مفید است. در درمان حاد، استراحت، فشرده سازی، بالا بردن و استفاده از سرمای موضعی توصیه می شود. در انتخاب درمان طولانی مدت، سن بیمار، وضعیت فعالیت و سایر آسیب‌های همراه مهم است. 

توانبخشی برای درمان ضروری است. ترمیم زودهنگام در سه هفته اول آسیب های رباط صلیبی قدامی توصیه نمی شود.

این برنامه تا زمانی که برنامه قبل از توانبخشی بلافاصله پس از آسیب شروع شود و تا زمانی که جراحی یا روش توانبخشی تهاجمی تر شروع شود ادامه می یابد. برنامه توانبخشی باید بلافاصله پس از درمان جراحی شروع شود.

آسیب های رباط صلیبی خلفی

در این آسیب می تواند به تنهایی یا در ترکیب با سایر رباط ها آسیب ببیند. در معاینه فیزیکی، ممکن است کبودی پشت زانو، تورم در زانو و محدودیت در میزان خم شدن زانو وجود داشته باشد. 

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی در تأیید تشخیص مفید است. در درمان حاد، استراحت، فشرده سازی، بالا بردن و استفاده از سرمای موضعی توصیه می شود. در صورت وجود آسیب های دیگر رباط، ممکن است جراحی در نظر گرفته شود. به طور کلی، پیشرفت خوب است.

آسیب های رباط جانبی داخلی / جانبی

رباط جانبی داخلی بیشتر آسیب می بیند. مینیسک و آسیب رباط صلیبی ممکن است همراه باشد. با درد همراه است. درمان مانند سایر آسیب های رباط است.

آسیب های مینیسک

منیسک های زانو به توزیع وزن بدن در زانو کمک می کنند و به عنوان ضربه گیر عمل می کنند.

مینیسک ها نقش مهمی در روانکاری مفاصل دارند و تحرک طبیعی زانو را فراهم می کنند. در نتیجه آسیب‌های مینیسک، محیطی که در آن تغییرات دژنراتیو با سرعت بیشتری در غضروف مفصلی پیشرفت می‌کند و این منجر به کلسیفیکاسیون اولیه می‌شود.

پارگی مینیسک ممکن است با پارگی رباط صلیبی قدامی یا رباط جانبی داخلی همراه باشد. پارگی های دژنراتیو آتروماتیک ممکن است با افزایش سن ایجاد شود. بیماران ممکن است با احساس قفل شدن، گرفتگی، یا ترشح در زانو هفته‌ها پس از آسیب در پارگی‌های مینیسک جدا شوند.

اگر پارگی رباط همراه وجود داشته باشد، معمولاً با کلینیک حاد مراجعه می کنند، درد و از دست دادن حرکت وجود دارد. معاینه فیزیکی ممکن است کاملا طبیعی باشد، اگر تازه تشکیل شده باشد، ممکن است مایع در مفصل افزایش یافته و درد در خط مفصل وجود داشته باشد. در تشخیص، رادیوگرافی مستقیم در ابتدا برای رد شکستگی کافی است.

تشخیص با تصویربرداری تشدید مغناطیسی تایید می شود. درمان با یخ، افزایش ارتفاع، درمان ضد التهابی و استفاده از بریس آغاز می شود.

اجتناب از فعالیت های تحمل وزن به مدت سه تا شش هفته و تقویت عضلات با توانبخشی، درمان محافظه کارانه در افراد بدون علائم مکانیکی و در ورزشکاران پیشرفته است. پس از این مدت در صورت وجود محدودیت در حرکات و ادامه شکایات و یا وجود دوره های مکرر درد و تورم، ارجاع بیمار به عمل جراحی مناسب است. ارجاع بیمار به ارزیابی آرتروسکوپی در ورزشکارانی که به فعالیت های ورزشی فعال ادامه می دهند، شکایات مکانیکی دارند، هنوز در حین فعالیت های ورزشی دچار تورم می شوند یا مقاوم هستند، صحیح است.

پارگی‌های ناحیه خارجی مینیسک پتانسیل بیشتری برای بهبودی با درمان دارند و معمولاً ترمیم می‌شوند. پارگی مینیسک داخلی معمولا با برداشتن جزئی درمان می شود. پس از برداشتن مینیسک، برنامه توانبخشی با دامنه حرکتی مفصلی و تمرینات کششی شروع شده و تمرینات تقویتی آغاز می شود.

پس از به دست آوردن دامنه کامل حرکتی بیمار، تمرینات ایزوکنتیک و تمرینات استقامتی به درمان اضافه می شود. پس از آن، انتقال به تمرینات ورزشی خاص انجام می شود.

#sm#