خدمات جامع مدیریت درد عمدتاً در مناطق شهری مستقر هستند و فرصت های ویزیت تخصصی را برای ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی جامعه محدود می کند. یک جامعه برای مدیریت درد می‌تواند فرصت‌هایی را برای مشاوره با ایجاد روابط حرفه‌ای بین ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی جامعه و متخصصان مدیریت درد ایجاد کند. TelePain یک تله ویزیت از راه دور مدیریت درد را ارائه می‌کند.
درد مزمن مشکل مهمی در بین پرسنل نظامی و از اولویت های نظام سلامت ارتش است. گروه وظیفه مدیریت درد جراح عمومی ارتش استفاده از قابلیت های بهداشت از راه دور را برای بهبود مدیریت درد توصیه می کند. گروهی از متخصصان درد به نمایندگی از داروهای درد، داخلی، بیهوشی، پزشکی توانبخشی، روانپزشکی، پزشکی اعتیاد، روانشناسی سلامت، فارماکولوژی، پرستاری، و مدیریت درد مکمل و یکپارچه، توصیه های مدیریت درد را برای هر بیمار ارائه می دهند
TelePain به اعضا اجازه می‌دهد تا از طریق بحث‌های مطالعه موردی، برنامه‌های مراقبت بین‌رشته‌ای را برای بیماران درد پیچیده ایجاد کنند. استراتژی‌های مدیریت درد مبتنی بر شواهد به‌دست‌آمده می‌تواند به سایر ارائه‌دهندگان مراقبت‌های بهداشتی در کلینیک‌های اعضا منتشر شود، که پتانسیل بهبود مراقبت از بیماران درد مزمن را دارد.
استفاده از سلامت از راه دور برای بهبود مراقبت از درد برای اولین بار در UW در سال 2006 به عنوان بخشی از پروژه ای در جوامع سرخپوستان آمریکا به صورت آزمایشی اجرا شد که توسط دفتر پیشرفت HRSA تامین مالی شد. سلامت از راه دور در سال 2009، از طریق کمک مالی NIH به بیمارستان ها و کلینیک های روستایی گسترش یافت. در سال 2011، برنامه UW Division of Pain Medicine با پروژه دانشگاه نیومکزیکو Echo Extension for Community Health Outcomes ادغام شد که برای اولین بار از دکتر Sanjeev Arora الهام گرفته شد. هدف این مدل پزشکی از راه دور ایجاد یک جامعه یادگیری ارائه دهنده به عنوان ارائه ویزیت از راه دور در مورد بیماران فردی است.
همین طور جانبازان رضایت عمومی را از دریافت مراقبت از درد از طریق بهداشت از راه دور گزارش کردند و برای داشتن ارائه دهندگان حامی و آگاه که اطلاعات و منابع مفیدی را ارائه کردند، ارزش قائل بودند. علاوه بر این، جانبازان از راحتی سلامت از راه دور قدردانی کردند. موانع مراقبت شامل مشکلات مربوط به پیگیری برنامه، ادراکات منفی مراقبت از سلامت روان برای درد، و ترجیح برای مراقبت حضوری بود. اگرچه برخی از بیماران پیشنهاد می‌کردند که صدا و تصویر از راه دور می‌تواند بهبود یابد، اما اکثر بیماران هیچ مشکل قابل‌توجهی با فناوری بهداشت از راه دور نداشتند.
در این نمونه از جانبازان روستایی که از TelePain استفاده کردند، بسیاری از آنها رضایت خود را از برنامه و تجربیات مثبت با ارائه دهندگان گزارش کردند. اهداف بهبود کیفیت شامل ساده‌سازی فرآیند ارجاع و زمان‌بندی برنامه و بهبود انگیزه بیمار برای شرکت در درمان‌های درد روانی است. نتایج نشان می‌دهد که ارائه خدمات درد از راه دور درمانی یک روش قابل قبول برای این جمعیت بیمار است.