علل، علائم و درمان درد التهاب مفاصل یا آرتریت

دلیل التهاب مفاصل چیست؟

وقتی به آرتریت فکر می کنید، احتمالاً به التهاب فکر می کنید. التهاب فرآیندی است که در آن گلبول‌های سفید خون و پروتئین‌های ایمنی بدن از شما در برابر عفونت و چیزهایی مانند باکتری‌ها و ویروس‌ها محافظت می‌کنند.

در برخی از بیماری ها، سیستم ایمنی بدن شما زمانی که چیزی برای مقابله با آن وجود ندارد، یک پاسخ التهابی ایجاد می کند. با این بیماری ها که بیماری های خود ایمنی نامیده می شوند، سیستم ایمنی بدن شما به بافت های خود آسیب می رساند. بدن شما طوری واکنش نشان می دهد که گویی باید با بافت های طبیعی مبارزه کرد.

آرتریت تورم و حساس شدن یک یا چند مفصل است. علائم اصلی آرتریت درد و سفتی مفاصل است که معمولا با افزایش سن بدتر می شود. شایع ترین انواع آرتریت، آرتروز و آرتریت روماتوئید است.

استئوآرتریت باعث می شود غضروف - بافت سخت و لغزنده ای که انتهای استخوان ها را در جایی که مفصل تشکیل می دهند - می پوشاند - تجزیه شود. آرتریت روماتوئید بیماری است که در آن سیستم ایمنی بدن به مفاصل حمله می کند و از پوشش مفاصل شروع می شود.

کریستال های اسید اوریک، که زمانی که اسید اوریک بیش از حد در خون شما وجود دارد تشکیل می شوند، می توانند باعث نقرس شوند. عفونت‌ها یا بیماری‌های زمینه‌ای مانند پسوریازیس یا لوپوس می‌توانند انواع دیگر آرتریت را ایجاد کنند.

درمان بسته به نوع آرتریت متفاوت است. اهداف اصلی درمان آرتریت کاهش علائم و بهبود کیفیت زندگی است.

علائم آرتریت یا التهاب مفاصل چیست؟

شایع ترین علائم و نشانه های آرتریت مفاصل را شامل می شود. سته به نوع آرتریت، علائم و نشانه ها ممکن است شامل موارد زیر باشد:

سرخی
تورم مفصل
درد مفاصل
سفتی مفصل
از دست دادن عملکرد مفصل

اغلب، فقط تعداد کمی از این علائم را خواهید داشت.

التهاب همچنین ممکن است علائم کلی شبیه آنفولانزا داشته باشد از جمله:

تب
لرز
خستگی/از دست دادن انرژی
سردرد
از دست دادن اشتها
ماهیچه های سفت

انواع و علل آرتریت یا التهاب مفاصل چیست؟

هنگامی که التهاب دارید، بدن مواد شیمیایی را در خون یا بافت های آسیب دیده آزاد می کند. این مواد شیمیایی جریان خون را در ناحیه آسیب دیده یا عفونت افزایش می دهند و ممکن است باعث قرمزی و گرما شوند. برخی از مواد شیمیایی باعث نشت مایع به بافت‌ها می‌شوند و این می‌تواند باعث تورم شود. این فرآیند ممکن است اعصاب را تحریک کرده و باعث درد شود.

برخی از انواع آرتریت نتیجه این التهاب هستند، از جمله:

روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید
استئوآرتریت یا آرتروز
آرتریت پسوریاتیک
آرتریت نقرسی
لوپوس اریتماتوی سیستمیک

شایع ترین شکل آرتریت، آرتروز یا آرتریت دژنراتیو نامیده می شود. کارشناسان فکر نمی کنند که التهاب نقش یکسانی در آرتروز دارد. سایر شرایط دردناک مفاصل و سیستم اسکلتی عضلانی شما که با التهاب مرتبط نیستند شامل فیبرومیالژیا، کمردرد عضلانی و گردن درد عضلانی است.

آرتروز یا استئوآرتریت

شایع ترین نوع آرتریت، استئوآرتریت شامل آسیب ساییدگی و پارگی به غضروف مفصل می شود - پوشش سخت و نرم روی انتهای استخوان ها جایی که مفصل را تشکیل می دهند. غضروف انتهای استخوان ها را بالشتک می کند و حرکت تقریباً بدون اصطکاک مفصل را امکان پذیر می کند، اما آسیب کافی می تواند منجر به ساییدگی استخوان به طور مستقیم روی استخوان شود که باعث درد و محدودیت حرکت می شود. این ساییدگی می تواند در طی سالیان متمادی رخ دهد یا با آسیب یا عفونت مفصل تسریع شود.

استئوآرتریت همچنین باعث تغییراتی در استخوان ها و زوال بافت های همبند می شود که ماهیچه را به استخوان متصل می کند و مفصل را کنار هم نگه می دارد. اگر غضروف مفصل به شدت آسیب ببیند، پوشش مفصل ممکن است ملتهب و متورم شود.

روماتیسم مفصلی یا آرتریت روماتوئید

در آرتریت روماتوئید، سیستم ایمنی بدن به پوشش کپسول مفصلی حمله می کند، غشایی سخت که تمام قسمت های مفصلی را در بر می گیرد. این پوشش (غشای سینوویال) ملتهب و متورم می شود. روند بیماری در نهایت می تواند غضروف و استخوان داخل مفصل را از بین ببرد.

عوامل خطر

عوامل خطر برای آرتریت عبارتند از:

سابقه خانوادگی: برخی از انواع آرتریت در خانواده ها دیده می شود، بنابراین اگر والدین یا خواهر و برادر شما این اختلال را داشته باشند، ممکن است احتمال ابتلا به آرتریت بیشتر باشد.
سن. خطر بسیاری از انواع آرتریت - از جمله استئوآرتریت، آرتریت روماتوئید و نقرس - با افزایش سن افزایش می یابد.
جنسیت: زنان بیشتر از مردان در معرض ابتلا به آرتریت روماتوئید هستند، در حالی که اکثر افرادی که به نقرس، نوع دیگری از آرتریت، مبتلا هستند، مردان هستند.
آسیب مفاصل قبلی: افرادی که ممکن است در حین انجام یک ورزش مفصل آسیب دیده باشند، در نهایت احتمال ابتلا به آرتروز در آن مفصل بیشتر است.
چاقی: حمل وزن اضافی به مفاصل، به ویژه زانوها، باسن و ستون فقرات فشار وارد می کند. افراد چاق بیشتر در معرض خطر ابتلا به آرتریت هستند.

عوارض آرتریت یا التهاب مفاصل چیست؟

آرتریت شدید، به ویژه اگر دست ها یا بازوهای شما را درگیر کند، می تواند انجام کارهای روزانه را برای شما دشوار کند. آرتروز مفاصل تحمل کننده وزن می تواند شما را از راه رفتن راحت یا صاف نشستن باز دارد. در برخی موارد، مفاصل ممکن است به تدریج تراز و شکل خود را از دست بدهند.

درمان آرتریت یا التهاب مفاصل چیست؟

درمان آرتریت بر تسکین علائم و بهبود عملکرد مفصل تمرکز دارد. ممکن است لازم باشد چندین روش درمانی مختلف یا ترکیبی از درمان‌ها را امتحان کنید، قبل از اینکه مشخص کنید چه چیزی برای شما بهتر است.

داروها

داروهای مورد استفاده برای درمان آرتریت بسته به نوع آرتریت متفاوت است. داروهای رایج آرتریت عبارتند از:

NSAID ها: داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) می توانند درد را تسکین دهند و التهاب را کاهش دهند. به عنوان مثال می توان به ایبوپروفن (Advil، Motrin IB، دیگران) و ناپروکسن سدیم (Aleve) اشاره کرد. NSAID های قوی ترمی توانند باعث تحریک معده شوند و ممکن است خطر حمله قلبی یا سکته را افزایش دهند. NSAID ها نیز به صورت کرم یا ژل در دسترس هستند که می توانند روی مفاصل مالیده شوند.
ضد تحریک کننده ها: برخی از انواع کرم ها و پمادها حاوی منتول یا کپسایسین هستند، ماده ای که فلفل تند را تند می کند. مالیدن این مواد روی پوست روی مفصل دردناک ممکن است در انتقال سیگنال‌های درد از خود مفصل اختلال ایجاد کند.
استروئیدها: داروهای کورتیکواستروئیدی، مانند پردنیزون، التهاب و درد را کاهش می دهند و آسیب مفاصل را کاهش می دهند. کورتیکواستروئیدها ممکن است به صورت قرص یا به صورت تزریق در مفصل دردناک تجویز شوند. عوارض جانبی ممکن است شامل نازک شدن استخوان ها، افزایش وزن و دیابت باشد.
داروهای ضد روماتیسمی اصلاح کننده بیماری (DMARDs): این داروها می توانند پیشرفت آرتریت روماتوئید را کند کرده و مفاصل و سایر بافت ها را از آسیب دائمی نجات دهند. علاوه بر DMARDهای معمولی ، عوامل بیولوژیک و DMARD های مصنوعی هدفمند نیز وجود دارد . عوارض جانبی متفاوت است اما بیشتر DMARD ها خطر ابتلا به عفونت را افزایش می دهند.

عمل جراحی

اگر اقدامات محافظه کارانه کمکی نکرد، پزشکان ممکن است جراحی را پیشنهاد کنند، مانند:

بازسازی مفصل. در برخی موارد، سطوح مفاصل را می توان برای کاهش درد و بهبود عملکرد صاف یا مرتب کرد. این نوع روش‌ها اغلب می‌توانند به روش آرتروسکوپی - از طریق برش‌های کوچک روی مفصل انجام شوند.
تعویض مفصل. این روش مفصل آسیب دیده را برداشته و یک مفصل مصنوعی جایگزین آن می کند. مفاصلی که معمولاً جایگزین می شوند، مفصل ران و زانو هستند.
همجوشی مفصل. این روش اغلب برای مفاصل کوچکتر مانند مفاصل مچ دست، مچ پا و انگشتان استفاده می شود. انتهای دو استخوان مفصل را جدا می‌کند و سپس آن‌ها را به هم قفل می‌کند تا زمانی که در یک واحد سفت و سخت ترمیم شوند.

شیوه زندگی و درمان های خانگی

در بسیاری از موارد، علائم آرتریت را می توان با اقدامات زیر کاهش داد:

کاهش وزن. اضافه وزن به مفاصل تحمل کننده فشار وارد می کند. کاهش وزن ممکن است تحرک شما را افزایش دهد و آسیب مفصلی را در آینده محدود کند.
ورزش. ورزش منظم می تواند به انعطاف پذیری مفاصل کمک کند. شنا و ایروبیک در آب ممکن است انتخاب های خوبی باشند زیرا شناور بودن آب استرس را بر مفاصل تحمل کننده وزن کاهش می دهد.
گرما و سرما. پدهای گرم کننده یا کیسه های یخ ممکن است به تسکین درد آرتریت کمک کنند.
دستگاه های کمکی. استفاده از عصا، جا کفشی، واکر، صندلی توالت برآمده و سایر وسایل کمکی می تواند به محافظت از مفاصل و بهبود توانایی شما در انجام کارهای روزانه کمک کند.

طب جایگزین

بسیاری از مردم از داروهای جایگزین برای آرتریت استفاده می کنند، اما شواهد قابل اعتماد کمی برای حمایت از استفاده از بسیاری از این محصولات وجود دارد. امیدوار کننده ترین درمان های جایگزین برای آرتریت عبارتند از:

طب سوزنی. در این درمان از سوزن‌های ظریفی استفاده می‌شود که در نقاط خاصی از پوست وارد می‌شوند تا بسیاری از انواع درد از جمله درد ناشی از برخی از انواع آرتریت را کاهش دهد.
گلوکزامین. اگرچه نتایج مطالعات متفاوت بوده است، برخی مطالعات نشان داده اند که گلوکزامین بهتر از دارونما عمل نمی کند. با این حال، گلوکزامین و دارونما هر دو درد آرتروز را بهتر از مصرف هیچ چیز تسکین دادند، به ویژه در افرادی که درد متوسط تا شدید ناشی از آرتروز زانو دارند.
کندرویتین. کندرویتین ممکن است باعث تسکین درد متوسطی از آرتروز شود، اگرچه نتایج مطالعه متفاوت است.
روغن ماهی. برخی از مطالعات اولیه نشان داده اند که مکمل های روغن ماهی ممکن است علائم برخی از انواع آرتریت را کاهش دهد. روغن ماهی می تواند با داروها تداخل داشته باشد، بنابراین ابتدا با پزشک خود مشورت کنید.
یوگا و تای چی. حرکات آهسته و کششی مرتبط با یوگا و تای چی ممکن است به بهبود انعطاف پذیری و دامنه حرکتی مفاصل کمک کند.
ماساژ. نوازش سبک و ورز دادن عضلات ممکن است جریان خون را افزایش داده و مفاصل آسیب دیده را گرم کند و به طور موقت درد را تسکین دهد. مطمئن شوید که ماساژدرمانگر شما می داند کدام مفاصل تحت تاثیر آرتریت قرار گرفته اند.