این وضعیت در ستون مهره های ناحیه سینه بین گردن و کمر اتفاق می افتد. تنگی نخاع سینه ای به باریک شدن کانال نخاعی گفته میشود که حاصل تخریب استخوان‌های ستون مهره‌ها، فتق دیسک یا افزایش ضخامت بافت‌های احاطه کننده طناب نخاعی می‌باشد.
در صورت وجود این دیسک ممکن است روی نخاع فشار وارد شود و از این جهت این نوع دیسک ها بسیار حائز اهمیت هستند . اگر این دیسک به شکل مرکزی باشد برخی علائم را بر روی فرد ایجاد میکند که نشان دهنده وجود این نوع دیسک در فرد است.
اگر هرنی دیسک در کنار و در خارج خط وسط باشد باعث بوجود آمدن فشار روی ریشه عصبی می شود و دردهای تیر کشنده ای را در قفسه سینه بوجود می آورد.
به دلیل وضعیت آناتومیکی خاص در دیسک های توراسیک، عمل جراحی آن نیز متفاوت است و نیاز به باز کردن قفسه سینه دارد و یا باید برای جراحی موفقیت آمیز دنده را برداشت.
شایع ترین علامت درد در ناحیه سینه ها و در موارد نادرتر درد در کمر مشاهده می شود. در برخی موارد این درد به شکم و اندام های تحتانی نیز میرسد و اصطلاحا این نواحی تیر می کشد. در بعضی از بیماران هیپراستزی، کرختی و ضعف یک طرفه یا دو طرفه، اختلال در تعادل و اختلال در راه رفتن نیز مشاهده شده است.
پارگی دیسک در ناحیه توراسیک
این مورد نادر است. معمولاً علائم بالینی بیمار در اکثر موارد سیر بسیار آهسته ای دارد و حدود 2 سال طول می کشد. زیرا دیسک توراسیک علائم مبهم و غیر مشخص دارد. شایع ترین علامت درد ناحیه سینه ای و در در موارد نادر تر بیمار علایم درد کمر دارد. گاهی درد به شکم یا اندام‌های تحتانی تیر می کشد. بعضی از بیماران از بی اختیاری ادراری یا مدفوعی شکایت دارند.
آناتومی ستون مهره ها در حالت طبیعی
ستون مهره‌ها در حالت طبیعی شکل مثلثی با گوشه های مدور دارد که مجرایی بدون مانع برای عبور طناب نخاعی ایجاد می‌نماید. همه ریشه های عصبی از طناب نخاعی انشعاب پیدا کرده و از فضایی به نام فورامن که در دو طرف مهره ها قرار دارد، عبور می‌کنند. ممکن است مهره ها از جای خود لغزیده و از راستای طبیعی خود خارج شوند. در چنین شرایطی ممکن است مهره ها به هم ساییده شده و بافت‌هایی که طناب نخاعی را احاطه می‌کنند ضخیم شوند.
فشار بر ریشه عصب و نخاع
آسیب ناشی از به هم ساییدگی مهره ها باعث تشکیل زایده های استخوانی به نام خار استخوانی میشود. خارهای استخوانی ممکن است وارد کانال نخاعی یا فضای فورامن شوند. ممکن است ضخامت بافت‌هایی که طناب نخاعی را احاطه کرده اند مانند رباط زرد و رباط طولی پشتی، افزایش پیدا کنند. این وضعیت باعث ایجاد فشار بر طناب نخاعی و یا ریشه های عصبی یا به اصطلاح تنگی کانال نخاع میشود.
علائم
علائم ممکن است شامل درد کمر و پا، مشکلاتی در تعادل بدن و ضعف عملکرد روده و مثانه و احساس ضعف در اندام تحتانی ، حس سوزش در پاها و اختلال در راه رفتن باشد.
در بعضی از بیماران هیپراستزی و کرختی و ضعف یک طرفه یا دو طرفه و اختلال تعادلی و اختلال راه رفتن نیز دیده میشود. ازآنجا که دیسک توراسیک در صورتی که پیشرفت کند معمولاً باعث فلج کامل اندام‌ها و بی‌اختیاری ادرار و مدفوع میشود درمان جراحی در بیماران توصیه میشود و درمان علامتی معمولاً توصیه نمی‌شود.
درمان
گزینه‌های درمانی شامل داروهای ضدالتهاب، استراحت، تزریق استروئید اپیدورال و فیزیوتراپی است. تزریق استروئید داخل فضای اپیدورال( توسط فوق تخصص درد) نیز میتواند بسیار مفید باشد که این روش نیاز به بیهوشی و برش جراحی ندارد اما باید زیر دستگاه تصویر برداری و در اتاق عمل استریل انجام شود تا محل پخش دارو در زیر دستگاه بطور کامل دیده شود. از روشهای بسیار موثر دیگر که توسط فوق تخصص درد انجام میشود تزریق ترانسفورامینال یا تزریق ماده ضد التهاب در اطراف ریشه عصبی بطور اختصاصی بوده که در درصد بالایی از بیماران موجب بهبودی درد میشود این روش نیز نیاز به بیهوشی و برش جراحی ندارد، در صورتی که درمان‌های غیر جراحی موفق نباشد، برای برطرف کردن انسداد کانال نخاعی و ترمیم آن باید جراحی انجام شود.