در زیر پوست لایه ای به نام فاسیا وجود دارد که بین پوست و عضلات قرار می گیرد. عصب جلدی قدامی (Anterior cutaneous) از عصب بین دنده ای منشا می گیرد و از داخل فاسیا شکم به سمت پوست می آید و در زیر پوست شاخه هایی می‌دهد که این شاخه‌ها عصب دهی این نواحی را بر عهده دارند.
آناتومی عصب جلدی قدامی:
سندروم قطع عصب جلدی قدامی از مجموعه علائم زیر تشکیل شده است:
-
درد شدید چاقو مانند در دیواره قدامی شکم
-
درد در صورت لمس شدن قسمتی از پوست که عصب جلدی قدامی در آنجا دچار اختلال شده است.
درد به سمت خط وسط منتشر می‌شود ولی در اکثر مواقع به سمت مقابل شکم نمی‌رسد.
محل اصلی درد در این سندروم:
سندروم قطع عصب جلدی قدامی اکثرا در زنان جوان اتفاق می افتد. در اکثر موارد می تواند محل درد را با انگشت نشان دهد که دقیقا در کنار عضلات مستقیم شکمی است. در این نقطه است که عصب بین دنده‌ای به سمت جلو می‌چرخد تا تبدیل به عصب جلدی قدامی شود و به زیر پوست برسد. در مسیر جلو آمدن این عصب از داخل فاسیا شکم، این عصب از داخل یک حلقه فیبری عبور می‌کند که محل ایجاد اختلال، این نقطه است. عصب به همراه یک شریان و یک ورید از داخل فاسیا شکمی به سمت پوست می‌آید. ممکن است مقدار کمی از چربی شکم یا احشا شکم از داخل این حلقه فیبری عبور کنند و باعث فشار بیشتر روی عصب جلدی قدامی و قطع شدگی بیشتر آن شوند. انقباض عضلات شکم باعث فشار بیشتر روی عصب می‌شود که نتیجه آن درد ناگهانی و تیز در ناحیه عصب دهی شده توسط عصب جلدی قدامی است.
تشخیص:
معاینه فیزیکی نشان می دهد که بیمار سعی می کن با خم کردن ستون فقرات کمری و سینه ای، فشار را روی عصب کاهش دهد. با فشار روی عصب جلدی قدامی درگیر، دقیقا در مرز خارجی عضلات مستقیم شکمی، درد بیمار افزایش می یابد. همچین اگر از بیمار خواسته شود تا چند حرکت بشین-پاشو انجام دهد، درد افزایش می یابد.
انجام رادیوگرافی برای تمام بیمارانی که در این ناحیه درد دارند الزامی است تا عدم وجود بیماری های استخوانی و غضروفی دنده ها، مانند شکستگی ها و تومور ها، اثبات شوند. بر اساس شرح حال بیمار و تشخیص پزشک آزمایشات دیگری مانند شمارش کامل سلول های خونی نیز انجام می شود. درصورت شک پزشک به بیماری های داخل شکمی یا تومور انجام توموگرافی شکم الزامی است.
نحوه انجام بلاک:
تزریقات برای بلاک اعصاب (قطع عبور پیام عصبی با استفاده از مواد بی حسی) عموما به دو صورت انجام می شوند. روش اول استفاده از لندمارک (مشخصات) های سطحی بدن برای پیدا کردن محل تزریق است و روش دوم استفاده از دستگاه‌های تصویربرداری (که در بین این روش‌ها سونوگرافی بیشرین کارآیی و کمترین عوارض جانبی را دارد). در روش لندمارک به دلیل نداشتن دید و آگاهی کامل از جزئیات داخل بدن امکان خطا و عوارض جانبی بالا می‌باشد که این مشکلات با استفاده از روش سونوگرافی به راحتی حل می‌شوند.
تزریق با کمک دستگاه سونوگرافی:
این روش که در کلینیک فوق تخصصی دردشناسی پروفسور دکترسیروس مومن زاده انجام می‌شود بالاترین دقت را در میان روش‌های تزریق دارد زیرا برای شناسایی ساختارهای داخلی بدن و خود عصب از دستگاه سونوگرافی استفاده می‌شود. این روش امکان تزریق موثرتر و عوارض جانبی کمتر را به ما می‌دهد.این تزریق هم جنبه درمانی و هم تشخیصی دارد.
عوارض جانبی احتمالی:
محتمل ترین عارضه این تزریق، پنوکوتوراکس (نوعی اختلال تنفسی) است که به دلیل اشتباه در تعیین محل تزریق اتفاق می‌افتد. همچنین ممکن است با داخل بردن بیش از حد سوزن به محتویات شکم آسیب برسد. می توان با استفاده از دستگاه سونوگرافی و دید به ساختارهای داخلی، احتمال این دو عارضه را کاهش داد. در موارد نادر ممکن است عفونت نیز اتفاق بیافتد که با روش‌های استریل مناسب قابل جلوگیری است. باید توجه داشت که به دلیل بی حس کردن عصب، ممکن است بیمار در قفسه سینه و شکم، به طور موقت، احساس خوابرفتگی داشته باشد. همچنین عضلات زیر قفسه سینه، به طور موقت، تا حدودی ضعیف خواهند شد زیرا عصب پیام رسان به این عضلات بلاک شده است.