التهاب تاندون آشیل یا رباط پشت پاشنه می تواند سبب سایش و تخریب این تاندون شود.تاندون آشیل بزرگترین تاندون بدن است که در پشت ساق و پا قرار گرفته و به پاشنه می چسبد.درد این ناحیه می تواند به تدریج و بدون وجود هیچ سابقه ای از ضربه بوجود بیاید.درد میتواند بصورت درد ضربه ای، درد تیرکشنده یا حتی درد عمقی و سوراخ شونده ظاهر شود.
هیچ نوع درد تاندون آشیل نبایستی بدون درمان رها شود زیرا ممکن است سبب ضعیف شدن تاندون و حتی پارگی شود.التهاب تاندون آشیل با فعالیت هایی که به تاندون فشار می آورند تشدید می شود.در برخی موارد حتی ایستادن های طولانی مدت هم می تواند سبب افزایش درد شود، این مسئله در ورزشکاران خصوصا ورزشکارانی که دویدن طولانی دارند نسبتا شایع است.
یک علامت بسیار شایع در التهاب تاندون آشیل اینست که افراد مبتلا در ابتدای صبح هنگام برخواستن ار رختخواب یا ایستادن پس از نشستن طولانی مدت درد شدیدی را در پشت پا حس می کنند که با فعالیت و راه رفتن کمتر می شود.
دلایل التهاب تاندون آشیل
عوامل مختلفی سبب التهاب تاندون آشیل می شوند.شایعترین علت آن چرخش زیادی پا به داخل در حالت استاده و خصوصا در حین راه رفتن است.
چرخش پا به داخل سبب کاهش قوس پا و فشار اضافه به تاندون آشیل می شود.
استفاده از کفش نامناسب، کشش ناصحیح تاندون آشیل در ورزشکاران، کوتاهی تاندون آشیل، ضربه مستقیم به تاندون و بدشکلی استخوان پاشنه نیز از دیگر عواملی هستند که می توانند منجر به التهاب تاندون آشیل شوند.
درمان التهاب تاندون آشیل
بیماران مبتلا به التهاب تاندون آشیل باید از یک برنامه مناسب تمرینی و کششی تحت نظر فیزیوتراپیست استفاده کنند.
کاهش فاصله قدم ها حین راه رفتن، استفاده از یخ و اجتناب از دویدن در سربالایی از روش های پیشگیری هستند.
استفاده از وسایل کمکی و تنظیم کفش و ساخت کفی مناسب و دارودرمانی همراه با فیزیوتراپی، لیزر پرتوان، تکارتراپی و ورزش از اقدامات ضروری جهت درمان این عارضه می باشند.
بلند کردن پاشنه توسط مواد جاذب نیرو و سبک می تواند فشار روی تاندون آشیل را بکاهد.
استفاده از کفی مناسب نیز موجب جلوگیری از چرخش به داخل بیش از حد پا، حمایت قوس طولی و کاهش فشار روی آشیل می شود.